Het verhaal
De ik-persoon gaat samen met haar vriend Joe en hun vrienden David en Anna naar de streek waar haar vader woonde. Ze heeft namelijk een brief gekregen dat die spoorloos verdwenen is. Haar vader had ervoor gekozen na de dood van zijn vrouw de bewoonde wereld zo goed als de rug toe te keren en zich terug te trekken op een onbewoond eilandje in Quebec. En nu is hij dus verdwenen.
Eenmaal aangekomen op het eilandje heeft de ik-persoon het idee dat haar vader zich voor hen verstopt en hen begluurt. Er gaat voor haar een sterke dreiging uit van het huisje en het eiland. Ze is dan ook nogal overvallen door het voorstel van David om het verblijf op het eiland dat twee dagen duren zou te verlengen tot een week. Maar toch zegt ze daar geen nee tegen.
Zo op elkaar aangewezen ontstaan er al snel spanningen tussen de vrienden. Hierin spelen verwachtingen rondom relaties, anticonceptie, abortus en man/vrouw-verhoudingen een belangrijke rol. De spanningen worden nog eens extra aangewakkerd door de herinneringen die bij de ik-persoon naar boven komen. Dit alles leidt tot een explosief einde.
Zowel gedateerd als natuurlijk altijd actueel, deze thema's. En Atwood heeft zoals altijd het vermogen om dit alles zo ongelofelijk invoelbaar op te schrijven. Alleen hebben de hoofdpersonen allemaal zoveel haar, daar zou je nu niet meer mee wegkomen hoor ;-)
Originele titel: Surfacing (1972)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten