zaterdag 27 februari 2010

Loes Hazelaar - Yasmin's wilde weekje



Een lief boekje, dit verhaal voor kinderen van een jaar of 8-9. De ouders van Yasmina en haar tweelingbroer Yous gaan een weekje naar Marokko, naar familie. Daarom komen oom Kader en tante Zohra met hun zoon Salim op hen passen. Salim is niet zo'n sympathieke gozer zie helaas al snel Yous meesleept in zijn wilde plannen. Yasmina probeert er het beste van te maken en gaat met haar vriendin Lotta dieren redden. Maar dan gaan de jongens zich bemoeien met de acties die de meiden op poten hebben gezet. En al snel gaat het van kwaad tot erger...

Stieg Larsson - Mannen die vrouwen haten (Millennium trilogie 1)



De Millennium-trilogie van Stieg Larsson wordt al een jaar lang opgehemeld. Tja, daar doe ik dan dus nooit aan mee hè, aan een hypeboek. Maar goed, toen Sjaak het voor zijn verjaardag kreeg, en dus toch bij ons in huis lag, wist ik dat ooit de tijd zou komen dat ik zou bezwijken. En die tijd was er zomaar ineens, afgelopen donderdag. Het feit dat ik nu al over deze dikke pil (560 pagina's) kan bloggen, zegt wat over het boek: het is een absolute page-turner.

Het verhaal
De financiële journalist Mikael Blomkvist is in opspraak geraakt doordat hij een verhaal heeft gepubliceerd over een industrieel dat hij voor de rechter onvoldoende kan onderbouwen. Een andere industrieel, de oude Henrik Vanger, vraagt hem een jaar voor hem te komen werken om de verdwijning van zijn kleindochter Harriët, 36 jaar eerder, te onderzoeken. Mikael gaat op dit verzoek in.
De jonge en getroebleerde Lisbeth Salander is de andere hoofdpersoon in het boek. Zij werkt voor een bedrijf dat gespecialiseerd is in beveiligingszaken: persoonsbeveiliging, persoonsonderzoeken en beveiligingscamera's enzo. Ze is een geniaal onderzoekster. Maar ook een vrouw die het moeilijk heeft (gehad) in haar leven.
Halverwege het verhaal kruisen hun paden zich. En dan komt er door hun gecombineerde denkkracht eindelijk schot in de zaak van de verdwenen kleindochter. Letterlijk.

Heerlijk vakantievoer. Wel erg breedsprakig en te vaak gelardeerd met allerlei onnodige details (bv precieze beschrijvingen van merken computers, radio's en auto's), dus je moet niet af en toe een paar pagina's tot je nemen, maar lekker doorrausen. Dan is het verhaal meer dan spannend genoeg! Het lezen absoluut waard. Toch. Ik kan het niet ontkennen.

woensdag 24 februari 2010

Rick Riordan - Percy Jackson en de Olympiërs - De bliksemdief



Een heerlijke avonturenroman voor kinderen vanaf een jaar of 11.

Het verhaal
De 12-jarige Percy Jackson heeft ADHD en dyslexie en wordt als 'onhandelbaar' van school naar school gestuurd. Ook op het internaat waar hij aan het begin van het boek zit, gaat het niet goed: tijdens een schooluitje doodt hij zijn wiskundelerares. Nu heeft elk kind natuurlijk wel een hekel aan wiskundeleraressen, maar dat is niet de reden dat Percy haar ombrengt. Hij wordt namelijk door haar aangevallen, terwijl zij van een gewone lerares verandert in een gruwelijk vliegend monster. Waarom heeft ze dat gedaan? En wat is ze voor iets? Waarom kunnen zijn klasgenoten en andere leraren zich deze Mw. Dobbs niet herinneren? Wat is er toch aan de hand?

Deze gebeurtenis is de opmaat naar een nieuw leven voor Percy. Hij komt erachter dat hij de zoon is van een van de oude Griekse goden. Hij verhuist naar Halfbloedheuvel, waar meer nakomelingen van de goden blijken te wonen. Deze plek is de enige plek waar zij veilig zijn.

Dan krijgt hij een queeste opgedragen: hij moet de bliksemschicht van Zeus, die gestolen is, terugbrengen naar de rechtmatige eigenaar. Als hem dat niet lukt, zal een vreselijke oorlog tussen de goden een eind kunnen maken aan de westerse beschaving.

Vanaf pagina 1 heb ik geboeid zitten lezen. Lekker tempo, grappige vondsten (zo ga je met een keycard via de 600e verdieping van het Empire State Building naar de Olympus) en een prima plot. Het enige dat me stoorde was dat het geheel wel heel erg Amerikaans is. En dan bedoel ik niet alleen dat je in de vertaling direct leest dat het van origine Amerikaans-Engels is. Nee, ik bedoel dit:
"U bedoelt dat de Griekse goden hier zijn? Hier... in Amérika?"
"Jazeker. De goden verplaatsen zich met het hart van het Westen."
"Het wat?"
"Kom op, Percy. Wat jullie 'de westerse beschaving' noemen. Dacht je dat dat slechts een abstract iets was? Nee, het is een levende kracht. Een collectief bewustzijn dat al duizenden jaren en helder licht verspreidt. De goden maken er deel van uit. Je zou zelfs kunnen zeggen dat zij de oorsprong ervan zijn, of in ieder geval er zo nauw mee verweven zijn dat ze pas zullen verdwijnen als de westerse beschaving compleet wordt weggevaagd. Het vuur is ooit in Griekenland ontbrand. En zoals je natuurlijk weet - of hopelijk weet, aangezien je mijn lessen hebt gevolgd - verplaatste het hart ervan zich vervolgens naar Rome, waarna de goeden volgden. O ze, kregen misschien een andere naam - Jupiter in plaats van Zeus, Venus in plaats van Aphrodite, enzovoorts - maar het waren dezelfde krachten, dezelfde goden."
"En toen stierven ze."
"Stierven? Nee. Is het Westen gestorven? De goden zijn gewoon steeds verhuisd, naar Duitsland, Frankrijk, Spanje. Waar de vlam het helderst brandde, daar waren de goden. (...) het hart van het vuur ligt nu in Amerika. Het is de grote macht van het Westen. En dus bevindt de Olympus zich hier. En zijn wij hier."
Maar goed, als je daar snel aan voorbij gaat, is het verder echt een lekker leesboek. Ik verheug me op deel 2.

woensdag 17 februari 2010

Choga Regina Egbeme - Veertig moeders



Het egodocument 'Veertig moeders' las ik direct na Chris Cleave. Beide boeken spelen zich af rond of in Nigeria. Maar waar The other hand me deed rillen van indrukwekkendheid, deed Veertig moeders me rillen van onbenulligheid. Het verhaal is overigens indrukwekkend hoor, daar niet van, maar de constructie van het boek is zo knullig, het taalgebruik ondermaats, dat ik het alleen maar uitlas omdat ik te lui was mijn bed uit te stappen en een ander boek te pakken.

Het verhaal
Choga Regina Egbeme wordt geboren als dochter van een Duitse vrouw en een Nigeriaanse man. Haar moeder is eerder getrouwd geweest en heeft al een dochter, die ze voor deze nieuwe liefde in de steek laat. Ze wordt de tigste vrouw van deze zeer rijke en dito polygame man. Ze wordt zeer beschermd opgevoed in de harem waarin haar moeder haar intrede heeft genomen na haar huwelijk. Een paar jaar lang leeft ze in relatieve vrijheid als een van de boerderijen van haar vader bestierd wordt door haar moeder. Maar dan komt de tijd dat zij uitgehuwelijkt wordt aan een man die ze veracht. Uiteindelijk weet ze aan hem te ontkomen en schrijft ze haar verhaal op.

zondag 14 februari 2010

Chris Cleave - The other hand



Een zeer indrukwekkende roman van Chris Cleave!

Het verhaal
De jonge asielzoekster Little Bee wordt vrijgelaten uit een Brits asielzoekerscentrum. Ze neemt direct contact op met de enige mensen die ze kent in de UK, Andrew en Sarah O'Rourke. Ze ontmoette dit stel twee jaar eerder op een strand in haar vaderland Nigeria, waar zij vakantie aan het vieren waren. Alhoewel, vakantie? Ze probeerden hun op de klippen lopende huwelijk te redden.

Twee jaar later proberen Andrew en Sarah de gebeurtenissen op dat strand uit alle macht te vergeten. Dat lukt Sarah vrij aardig door keihard te werken, maar Andrew is in een diepe depressie geraakt. Het telefoontje is de druppel die zijn emmer doet overlopen: hij pleegt zelfmoord.

Hiermee verklap ik niets, want dit zijn de zaken waarmee de schrijver in de eerste twee hoofdstukken een tipje van de sluier oplicht. Wat is nou precies dat vreselijke strandgebeuren waardoor Andrew zich uiteindelijk van het leven berooft en Little Bee Nigeria ontvlucht?

Op de dag van Andrews begrafenis staat Little Bee, die van zijn dood niets weet, op Sarahs stoep. Het gebeurde blijkt dan zeker niet slechts het verleden te zijn, maar ook het heden en zelfs de toekomst van Sarah, haar zoontje Charlie en Little Bee te bepalen.

Knap geschreven roman over een vreselijk zwaar thema.