maandag 14 maart 2011

Jonathan Coe - The terrible privacy of Maxwell Sim



Dit boek werd me aangeraden door een van de boekgrrls, en die aanbeveling geef ik bij deze van harte door aan alle lezers van mijn blog!

Het verhaal
De roman begint met een persbericht uit maart 2009 van de Schotse politie: zij hebben de 48-jarige Maxwell Sim naakt in onderkoelde toestand in zijn auto aangetroffen, met enkele lege whiskyflessen en twee kartonnen dozen met tandenborstels. De rest van het boek is gewijd aan hoe het zover heeft kunnen komen.

Zo is de depressieve Maxwell aan het begin van het boek op de terugreis vanuit Australiƫ, waar hij zijn vader heeft bezocht, met wie hij een niet zo'n warme relatie heeft. De reis is een cadeautje geweest van zijn ex-vrouw, die hem een half jaar eerder verliet.
De passagier naast hem in het vliegtuig komt tijdens het eerste deel van de reis te overlijden. Daardoor krijgt Maxwell voor het tweede deel van de reis een nieuwe buur, Poppy. Zij blijkt bij een firma te werken die high-class-overspel mogelijk maakt. Met haar goedvinden leest Maxwell op haar laptop een brief waarin haar oom Clive het levensverhaal van Donald Crowhurst heeft opgetekend. Crowhurst was een zeiler in 1968 meedeed aan een zeilrace rond de wereld. Al snel kwam hij erachter dat hij geen kans maakte, en besloot hij de kluit te belazeren. Wekenlang dreef hij rustig op de Atlantische Oceaan rond terwijl zijn concurrenten de woeste Zuidzee bedwongen, waarna hij aansloot en de wedstrijd dreigde te gaan winnen. Al dat liegen en bedriegen dreef hem over het randje van de waanzin.

Terug in Engeland maakt Maxwell de balans op en besluit in te gaan op het aanbod van zijn oude werkmaat Trevor. Trevor werkt inmiddels voor een bedrijfje dat duurzame tandenborstels verkoopt. Deze firma heeft bedacht dat het een goede stunt zou zijn als het uiterste oosten, zuiden, westen en noorden van het land tegelijkertijd voorzien zouden worden van hun nieuwste model tandenborstel. Maxwell krijgt de taak om naar het noorden, dwz de Shetland eilanden af te reizen.
Op weg daarnaartoe komt hij een aantal oude bekenden en hun schrijfsels tegen, en raakt daardoor steeds meer afgeleid van het doel van zijn reis.

En zo eindigt hij naakt, beschonken en onderkoeld in de Schotse Hooglanden in zijn auto. De cirkel lijkt rond. Grappig genoeg gaat het boek daarna verder. En lijkt het op een Gelukkig Einde uit te lopen. Tot de schrijver zichzelf ten tonele voert. Eigenlijk gemeen, maar ook wel weer een originele interventie.

Geweldig boek!

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Dat klinkt inderdaad als een leuk boek. Moet ik die nu op mijn wensenlijstje zitten? Eigenlijk wel he? Vooruit dan maar.

Elsje zei

@leeswammes: doen! :-)

Machteld Sohier zei

Het einde sucks, echt,om 2 redenen: de onwaarschijnlijke omslag van depressie naar zeg maar niet-meer-depressie; en om het truukje van de tussenkomst van de schrijver, wat ten eerste hier niet op zijn plaats is, ten tweede een gemakkelijkheidsoplossing voor misschien het moeilijkste stuk in een roman: een goed einde