Voor mijn leesgroep las ik Nachtmuziek van Alissa Walser. Niet mijn keuze, maar ja, de meerderheid van de stemmen telt (het is een heel democratische leesgroep ;-)). Oordeel: best aardig, maar het haalt het niet bij de roman van Per Olov Enquist, 'De vijfde winter van de magnetiseur', waar het me erg aan deed denken.
Het verhaal
In het Wenen aan het einde van de 18e eeuw woont een arts, Mesmer, die er nogal onorthodoxe geneeskundige methodes op nahoudt. Hij is namelijk magnetiseur. Als hij de blinde dochter van een hofsecretaris van de keizerin onder behandeling krijgt, weet hij dat hij door haar te genezen toegang zal krijgen tot het keizerlijk hof. Het meisje is een uitzonderlijk begaafde pianiste. Maar op het moment dat hij haar inderdaad lijkt te genezen, verlaat haar muzikale gave haar. Dan wordt de gewetensvraag gesteld: wat willen haar ouders liever: een blind wonderkind of een ziend maar middelmatig begaafde pianiste? Het eerste. En dus wordt de naam van Mesmer bezoedeld en kan hij zijn boeltje wel pakken.
In het begin irriteerden de korte zinnetjes me enorm, maar halverwege raakte ik daaraan gewend. En toen was het een easy read tot het eind. Zal geen blijvende indruk achterlaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten