Emma Donoghue - Room

Om in één ruk uit te lezen!

Het verhaal
In Room vertelt de 5-jarige Jack over het leven dat hij leidt met zijn moeder. Ze wonen samen in één kamer, Room, waar ze hun dagen doorbrengen met knutselen, gymnastische oefeningen, eten en televisie kijken. Al snel wordt de lezer duidelijk dat ze gevangen gehouden worden. 's Avonds slaapt Jack in de kledingkast, zodat hij veilig is voor 'Old Nick', de man die vrijwel elke avond om 21 uur de elektronisch verzegelde deur opent om 'het bed te laten kraken'. De moeder van Jack doet er alles aan om haar zoontje te beschermen en, binnen de mogelijkheden die Room biedt, Jack zoveel mogelijk te leren. Maar dan gebeurt er iets waardoor het duidelijk is dat Jack en zijn moeder zullen moeten ontsnappen om te kunnen overleven.

Huiveringwekkend, deze roman. Juist doordat het perspectief van Jack gekozen is, mijn zijn simpele taal (nog beperkter doordat hij geen weet heeft van de buitenwereld), worden het gegeven (opgesloten leven) en de dilemma's van de moeder van Jack nog indringender.

V

E

R

K

L

A

P

P

P

E

R

Hoe schrijnend, als ze eindelijk weten te ontsnappen en de moeder zich laat interviewen om geld te verdienen om te de hulp te kunnen betalen die zij en Jack na hun jarenlange opsluiting nodig hebben, zich het volgende tafereel ontvouwt:

"OK then," says the woman (de interviewster), with another of her wide smiles that's fake like a robot's. "There's something I'd like to return to, if I may. When Jack was born - some of our viewers have been wondering whether it ever for a moment occurred to you..."
"What, put a pillow over his head?"
Is that me Ma means? But pillows go under heads.
The woman waves her hand side to side. "Heaven forbid. But did you ever consider asking your captor to take Jack away?"
"Away?"
"To leave him outside a hospital, say, so he could be adopted. As you yourself were, very happily, I believe."
I can see Ma swallow. "Why would I have done that?"
"Well, so he could be free."
"Free away from me?"
"It would have been a sacrifice, of course - the ultimate sacrifice - but if Jack could have had a normal, happy childhood with a loving family?"
"He had me." Ma says it one word at a time. "He had a childhood with me, whether you'd call it normal or not."
"But you knew what he was missing," says the woman. "Every day he needed a wider world, and the only one you could give him got narrower. You must have been tortured by the memory of everything Jack didn't even know to want. Friends, school, grass, swimming, rides at the fair..."
"Why does everyone go on about fairs?" Ma's voice is all hoarse. 'When I was a kid I hated fairs."
The woman does a little laugh.
Ma's got tears coming down her face, she puts up her hands to catch them.

De impliciete beschuldiging dat ze Jack tekort heeft gedaan door hem 'voor zichzelf te houden' breekt Jack's moeder volledig op...