Een boek in de 'traditie' van bijvoorbeeld The secret history, maar met voldoende eigenheid om geen flauwe imitatie te zijn. Er zit zoveel in, waar je denk ik de eerste keer overheen gelezen heb, dat ik het eigenlijk binnenkort nog maar eens moet lezen.
Het verhaal
De 16-jarige Blue van Meer reist al jaren met haar vader Gareth door de VS, van de ene plaats naar de andere. Telkens blijven ze een paar maanden in elke stad. Haar vader, politicoloog, geeft dan college aan de lokale universiteit en Blue gaat naar school. Haar laatste jaar op de middelbare school heeft haar vader een verrassing: ze gaan het hele jaar op één plaats wonen, in North Carolina. De hoogbegaafde Blue gaat naar een lokale highschool en raakt daar verzeild in een soort 'vriendschap' met een clubje verwende tieners, de Bluebloods, onder leiding van een (gestoorde?) docente van school: Hannah Schneider.
Als het boek begint zit Blue op Harvard en weet je dat zij degene was die Hannah gevonden heeft, dood. En dat dat een jaar geleden was. Het boek beschrijft het tussenliggende jaar. Wat is er precies gebeurd? Wie speelde welke rol in het drama? Een ding is daarbij zeker: "We are under an invincible blindness as to the true and real nature of things", zoals haar vader op p. 334 zegt. Als Blue het idee heeft dat ze de waarheid uitgedokterd heeft en die aan haar vader vertelt, roept hij (bijna schaterend) dat ze het op moet schrijven. Mogelijke titels: "Mixed nuts: Conspiracies
and Anti-American Dissidents in Our Midst" of "Special Topics in Calamity Physics". Dat advies heeft ze dus opgevolgd.
De roman is geschreven vanuit het perspectief van Blue, een nogal typisch en einzelgangerig meisje, maar ja, wat wil je. Jarenlang heeft ze met alleen haar vader rondgereisd, waarbij haar vader haar nogal gedrild heeft. Het lijkt zo'n leuke,
charismatische en betrokken vader maar eigenlijk is het een egocentrische narcist. Iets dat Blue absoluut niet beseft. Voor haar is hij God of nog iets groters.
Haar zwaar academisch gekleurde opvoeding zie je ook terug aan de manier waarop ze schrijft: de hoofdstukken dragen titels van beroemde werken (de thema's van die boeken die ik kende vond ik leuk verwerkt in die hoofdstukken trouwens). Daarnaast wordt om de andere zin een of andere schrijver aangehaald (compleet met referentie naar druk en pagina van het origineel) of een filmquote of zoiets. Het was dat ik
het boek in een hutje op de hei las, anders zou ik vast in de verleiding zijn gebracht om de referenties na te gaan speuren.
Je leert daar trouwens snel genoeg overheen lezen. Want het verhaal heeft een lekker tempo. 'Betogen' zodat je even op adem kunt komen om dan weer in een stevig marstempo de volgende (vaak dramatische) gebeurtenis te beschrijven.
Het boek eindigt met een soort proefwerk/examen over het boek, met open vragen, meerkeuzevragen en een essay-opdracht. Leuk gevonden maar voor mij wel een beetje
over de top.
De rest moet onder een verklapper want anders tja....
V
E
R
K
L
A
P
P
E
R
Het boek heeft een open eind. Blue denkt te weten hoe eea in elkaar zit. Een internationaal terroristisch netwerk. Waar Hannah bij betrokken moet zijn geweest. En haar vader waarschijnlijk ook. Maar of dat ook zo is, kom je niet te weten. Hannah gaat dood, haar vader verdwijnt. En Blue gaat naar Harvard, waar zij een jaar na Hannahs dood opeens 'breekt' en het verhaal opschrijft.
Vragen waarmee ik bleef zitten:
Is de moeder van Blue wel natuurlijk aan haar einde gekomen of heeft Hannah haar om moeten leggen? Heeft Gareth Hannah vermoord? Hij heeft een bril (of althans, dat lijkt zo op een van de 'Visual aids' die Blue in het boek heeft gestopt)? Hoe gaat het met de rest van de Bluebloods (want aleen van Jade leer je wat in de introductie).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten