Ik heb zo gelachen maar ook met gekromde tenen gezeten bij het lezen van A short history of tractors in Ukrainian van Marina Lewycka. Wees gerust: die kromme tenen kwamen niet door schrijfstijl of andersoortige problemen met het boek, maar door het verhaal.
Waar gaat het namelijk over? Een oude man valt op een jong blaadje. Zijn dochters willen het op handen zijnde huwelijk voorkomen, slagen daar niet in en proberen daarna het huwelijk te doen stranden. So far, so good, niets nieuws onder de zon.
Maar wat dit verhaal leuk maakt en tegelijkertijd tenenkrommend is dat het een immigranten-familie betreft, na WOII vanuit de Oekraine in Engeland aangekomen, en het groene blaadje (Valentina) een economische vluchteling uit eveneens de Oekraine die alles overheeft voor een verblijfsvergunning. En dan blijken de oudkomers ineens net zo intolerant als de eerste de beste Verdonk-aanhangers.
Heerlijke taal die gebezigd wordt, het gehaspel van Valentina leidt tot mooie nieuwe woorden en uitdrukkingen.
Chicklit-vrolijkheid meets serieuze zaak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten