In Dark Side, de tweede roman van Belinda Bauer, keren we terug naar het dorpje Shipcott, enkele jaren na de ontknoping van Blacklands. Op een avond wordt een verlamde vrouw in haar bed om het leven gebracht door haar met een kussen te stikken. Jonas Holly, de dorpsagent, haalt er de Londense recherche bij. Marvel, de baas van dit Londense team, is een ongelofelijke chagrijn en een zuiplap (hij deed me een beetje denken aan Gene Hunt uit Life on Mars en Ashes to Ashes, maar dan minder grappig). Vanaf het eerste moment heeft hij de pik op Jonas. Een jong broekie die kennelijk zo ongetalenteerd is dat hij alleen dorpsagentje kan spelen, die hoef je niet serieus te nemen. Wat Marvel niet weet is dat Holly zijn professionele aspiraties opzij heeft gezet om voor zijn vrouw te zorgen, die getroffen is door MS en wiens gezondheid achteruit holt.
Niet alleen Marvel heeft de pik op Jonas: Jonas vindt briefjes waarin hij door de moordenaar voor gek wordt gezet: "Call yourself a politieman?" Als er meer dorpsgenoten aan de moordenaar ten prooi vallen, en Marvel geen stap verder lijkt te komen, gaat het boek in sneltreinvaart naar de ontknoping toe. Waarin we nog en passent een sterke aanwijzing krijgen van Steven Lamb, de hoofdpersoon uit Blacklands. Leuke vondst.
Als ik Blacklands niet eerst zou hebben gelezen, zou ik Dark Side waarschijnlijk meer gewaardeerd hebben. In Dark Side kiest Bauer voor het meer traditionele perspectief van de diverse politieagenten. En ook de plot is minder origineel, hoewel het laatste hoofdstukje veel goed maakt. Al met al een heerlijk leesbare politieroman. Maar geen superthriller zoals Blacklands.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten