Rascha Peper - Vingers van marsepein

Weer een schitterende roman, deze nieuwste van Rascha Peper!

Het verhaal
De tienjarige Bregtje komt nadat haar ouders en zusje tijdens een epidemie zijn overleden bij haar familie, oom en tante Ruysch aan de Bloemgracht in Amsterdam, in te wonen. Daar wordt ze bijna behandeld als ware ze een echte dochter van dit echtpaar op leeftijd. Bregtje raakt in de ban van het werk dat oom Frederik doet: hij is anatomisch preparateur, wijd en zijd geroemd om zijn speciale technieken die de dode lichaamsdelen weer een levend aanzien geven. Bregtje is hevig geïnteresseerd in de werkzaamheden van haar oom. Het liefst zit ze erbij als hij bezig is. Maar dat kan natuurlijk niet voor een meisje!

Hoewel ze de goede zorgen van de familie Ruysch in dankbaarheid aanvaardt, mist ze haar eigen familie enorm. Als haar door 'de Jonker' wordt verteld dat haar broer Rens nog leeft en dat hij zus en broer zal verenigen als zij hem een paar van de door oom Frederik gebruikte preparatietechnieken beschrijft, aarzelt ze dan ook geen moment en levert regelmatig kleine boodschapjes bij hem af. Allengs wordt ze echter door schuldgevoel overmand. En leeft haar broer echt wel of wordt haar een verhaaltje op de mouw gespeld?

De eveneens tienjarige Benjamin deelt de fascinatie voor de anatomische preparaten van Frederik Ruysch. Alleen zit er zo'n driehonderd jaar tussen Bregtje en Benjamin. Benjamin komt met de preparaten in aanraking bij een bezoek aan de Kunstkamera in Sint-Petersburg. Daar is hij op vakantie, met zijn vader en diens vriendin.

Ook in Benjamins leven speelt de dood een belangrijke rol. Het overlijden van zijn zusje heeft geleid tot de breuk tussen zijn ouders. Dat die breuk nog erg scherp is, en bovendien het initatief was van de vader van Benjamin, is af te lezen aan vele signalen: de bitterheid van zijn moeder, de sorry-houding van zijn vader.

Er bindt Bregtje en Benjamin nog meer: ook Benjamin woont aan de Bloemgracht, tegenover het huis waar Bregtje ooit moet hebben geleefd. En allebei staan ze aan het begin van de pubertijd waarbij ontluikende seksualiteit een rol van betekenis speelt. Bij beiden is het ook vooral de seksualiteit van anderen die hen opgedrongen wordt en waar ze zich over verwonderen.

Het enige dat voor mij een beetje teveel sjeu aan het verhaal moest geven was de episode waarin Ben in de dierentuin van Sint-Petersburg een zogenaamd heldhaftige maar vooral oerdomme move doet. Die zijlijn moest hem weer verbinden met het boek dat hij tijdens de vakantie las (De brief voor de koning van Tonke Dragt), hij wordt een soor Tiuri. Zonder die verhaallijn was ik tevredener geweest.