YvonneP inspireerde me om Madame Bovary uit de bieb mee te nemen. In de Nederlandse vertaling, want het mini-biebje in mijn wijk heeft geen Franstalige boeken. Voorheen dacht ik dat het (1857) in de stijl van de Grote Russen zou zijn. Zo is De gebroeders Karamazov van 1879. En daar kon ik absoluut niet doorheen komen, zulk archaïsch taalgebruik, zo'n sloomheid. Gelukkig voor mij is Mme Bovary een vlot geschreven romen, het zou door een hedendaagse schrijver geschreven kunnen zijn. Knap dat een boek na 150 jaar absoluut niet gedateerd is! Aan de conclusie van YvonneP ('Wat een magistraal boek!') heb ik niks af te dingen... die klopt als een bus!
Een paar citaten:
'Is het u weleens overkomen,' vroeg Léon, 'dat u in een boek een vaag idee aantrof dat u zelf al eerder had, een beeld dat vervaagd is en weer opdoemt uit een ver verleden, en dat een volledige weergave lijkt van uw meest verborgen gevoelens?'
------------
'De liefde, meende zij, moest plotseling komen, met donder en bliksem - als een orkaan uit de hemel, die het leven overvalt, het omverwerpt, ieders wil als blaadjes van de bomen rukt het het hart volledig in de afgrond stort.'
[Pure Bouquet!]
----------------
'Welzeker heb ik daar verstand van, ik ben immers apotheker, dat wil zeggen scheikundige!'
[LOL, zo'n apotheker ken ik ook]
----------------
Bijna had ik hier de scene op het landbouwcongres over getypt, meesterlijk. Maar dat is een paar pagina's lang, dus ik zou zo zeggen: leest en lacht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten