De debuutroman van Jonathan Safran Foer, waar hij in 2002 mee doorbrak, heeft mij in stille bewondering achtergelaten. Wat kan die man schrijven! En dan te bedenken dat hij op het moment van verschijnen pas 25 jaar oud was.
Het verhaal
Een Amerikaanse schrijver die ook Jonathan Safran Foer heet reist naar de Oekraine om daar te gaan zoeken naar Augustine, de vrouw die zijn grootvader van de Nazi's heeft gered. Ter plaatse dienen Alexander Perchov, diens grootvader en hun hond Sammy Davis, Junior, Junior hem tot gids.
Dit gegeven is op een bijzondere manier uitgewerkt: Alexander schrijft het verhaal van hun zoektocht, deels in een soort dagboekachtig verslag, deels in brieven aan Jonathan. Jonathan zien we eigenlijk alleen door de ogen van Alexander.
We krijgen wel mee van hoe hij de tocht beleeft doordat hij de geschiedenis van de familie vanaf het einde van de 18e eeuw tot het moment waarop zijn grootvader gered wordt door Augustine probeert te reconstrueren op een soort geromantiseerde manier. Zeg maar 'De geschiedenis van een Joodse gemeenschap in de Oekraine'.
Ik moest in het begin erg wennen aan de manier waarop Alexander Engels schrijft, tot ik me realiseerde dat hij natuurlijk met een woordenboek ernaast zit te schrijven, waarbij hij gewoon de eerste woordbetekenis neemt. Verhaspeld Engels. Overigens is dat niet tot in extremo doorgevoerd want grammaticaal klopt het allemaal best aardig, alleen de woordkeus is raar. Op het moment dat ik daaraan gewend raakte, kon ik me overgeven aan de vaart en spanning tot aan de onthutsende ontknoping waar de familiegeschiedenis van Foer die van Alexander keihard raakt.
4 opmerkingen:
Prachtboek. En geregeld strijk van het lachen. JS Foer is één van de grootste humoristen in de hedendaagse romanschrijverij, vind ik.
ik heb de film liggen maar nog niet gekeken. Ga ik toch eens moeten doen. Of eerst het boek lezen dan (maar niet in het Engels, dat is mij te moeilijk)
Een van de slechtste boeken die ik de laatste jaren gelezen heb.
goed voor iemand die van slapstick houdt, maar voor de rest slappe kost...
@anoniem: je bent, werkelijk waar, de eerste persoon die het geen goed boek vond. :-)
Een reactie posten