zondag 12 april 2009

Haruki Murakami - Dans dans dans



Mensenkinderen, waarom worden er boeken geschreven die niet mogen aflopen maar dat toch doen? Ik weet nog dat ik daar als kind zo'n last van had bij Kruistocht in Spijkerbroek en vandaag kon ik het niet uitstaan dat 'Dans dans dans' een allerlaatste pagina kent.

'Dans, dans, dans' is het vervolg op 'De jacht op het verloren schaap'. Het speelt zich af in 1984, dus een paar jaar na 'De jacht'. De ik heeft de draad van zijn leventje weer opgepikt, of beter gezegd, hij heeft zichzelf een nieuw leventje aangemeten. Hij schrijft stukjes, in opdracht, voor allerlei tijdschriften.

Dan krijgt hij nachtenlang dezelfde droom. In die droom is hij terug op Hokkaido, in het Dolfijnenhotel, waar hij met zijn vriendin verbleef. De vriendin die aan het eind van 'de Jacht' verdween en waarvan de ik niets meer vernam. Huilt zij om hem?

Door deze droom gaat hij ook daadwerkelijk terug naar Hokkaido, maar het hotel zoals hij dat kende bestaat niet meer. In plaats daarvan is er een hypermodern hotel neergezet, dat wel Dolphin Hotel heet maar in niets lijkt op het hotel van weleer. De ik maakt er kennis met juffrouw Yumiyoshi, de receptioniste, die hem vertelt over haar bovennatuurlijke belevenis bij het uitstappen van de lift. Daarna overkomt de ik hetzelfde. Tijdens deze ervaring krijgt hij een soort opdracht: Dans dans dans, dan komen de gestoorde verbindingen in zijn leven weer in orde. Verbindingen? De ik snapt er niets van. Maar dat hij iets moet met die droom over zijn vriendin is duidelijk. En dus gaat de ik niet meer planmatig te werk, maar 'danst' van gebeurtenis naar gebeurtenis, hopend op herstel van die gestoorde verbindingen.

Op die manier komt hij in contact met de 13-jarige Yuki, de dochter van de mislukte schrijver Hiraku Makimura (natuurlijk draagt hij niet toevallig deze naam!) en de briljante maar chaotische en vergeetachtige fotografe Ame. Omdat zij beiden niet in staat zijn voor hun dochter te zorgen (ze hebben het vooral erg druk met zichzelf), ontfermt de ik zich over haar. Een meiske met grote problemen, die zo onaangepast is dat ze het niet uithoudt op school en daarom thuis zit. De ik brengt haar terug naar Tokyo en gaat af en toe met haar op stap.

Dan ziet de ik een film van een oude schoolvriend, die inmiddels gevierd acteur in B-films is. In de film ligt deze Gotanda met de vriendin van de ik uit 'De Jacht' in bed. Genoeg reden om het contact met Gotanda te herstellen. De vriendin van de ik bleek een callgirl te zijn geweest, zo kent Gotanda haar. Maar ook hij weet niet waar zij (hij weet dat ze Kiki heet) momenteel is. Al snel zijn de ik en Gotanda dikke vrienden.

Deze drie mensen, juffrouw Yumiyoshi, Yuki en Gotanda spelen een centrale rol in het oplossen van het raadsel van de gestoorde verbindingen.

Weer een briljant boek van Murakami. Ik kan me nu al verheugen op de volgende van de stapel Murakami's die nog op me liggen te wachten. Maar eerst moet ik het afscheid van deze roman zien te verwerken...

3 opmerkingen:

Daniel Struyf zei

'Dans dans dans' heeft de schrijver naar eigen zeggen met heel veel plezier geschreven en dat is er aan te merken. Zelf heb ik deze Murakami héél erg graag gelezen...
Ik ben overigens erg benieuwd naar je bevindingen over 'Het diner' van H Koch. In Vlaanderen wordt dit boek door recensenten bejubeld, weet je.

Bloem zei

Ik vind deze schrijver altijd nogal moeilijk. Enkel alleen al omwille van de namen (die zijn niet simpel om snel te lezen). Ik denk dus dat ik té snel lees voor deze boeken. (Kwestie van het positief te bekijken ;))

Elsje zei

@Melancholia:ik heb gisteren de eerste 40 p. gelezen, veelbelovend!

@Bloem: smaken verschillen :-)