dinsdag 11 september 2007

Paul Auster - Travels in the sciptorium



Ik ben helemaal van mijn stuk. Ik heb nl. zo'n goed boek gelezen: Travels in the Scriptorium van Paul Auster. Nu moeten die grrls die nooit eerder iets van Auster lazen, dit echt niet direct gaan lezen, want het wemelt er van de verwijzingen naar zijn eerdere boeken. En zonder die kennis denk ik niet dat het verhaal overkomt. Ik las tot nog toe slechts twee andere boeken van Auster: Oracle night en New York Trilogy.

Ook Travels in the Scriptorium is weer nadrukkelijk geconstrueerd, dus als je daar niet van houdt zal dit boek je niet kunnen bekoren. Maar ikzelf? Ja, ik heb weer genoten!

Een oude man bevindt zich in een kamer. Hij heeft geen idee wie hij is, waarom hij in die kamer is, zijn geheugen is blanco. Mr. Blank wordt hij genoemd. Hij weet niet dat hij door een aantal geheime camera's in de gaten wordt gehouden. Wel vermoedt hij dat hij gevangen wordt gehouden, maar het ontbreekt hem aan energie om op onderzoek uit te gaan. De staat van zijn geheugen lijkt het resultaat van een aandoening. Of is het het gevolg van de medicatie die hem wordt toegediend?

Het boek beslaat één dag in zijn leven. In die dag ontmoet hij mensen uit zijn verleden (maar hij herkent ze niet), wordt hem gevraagd een verhaal uit een onafgemaakt manuscript verder af te maken en probeert hij zijn omgeving te begrijpen.
Het is al snel duidelijk dat Mr. Blank een invloedrijk man moet zijn geweest, die vele mensen moet hebben gebruikt (misbruikt?!), zijn 'operatives'.

Ik zag heel snel een aantal personages terug uit eerdere boeken:
- Daniel Quinn, uit de New York trilogy, hier een man die zich voorstelt als zijn advocaat;
- John Trause, de schrijver uit Oracle night, hier de schrijver van het manuscript dat Mr. Blank moet voltooien (een anagram trouwens van Auster !);
- Peter Stillman (jr en sr), eveneens uit de New York Trilogy (naar hen wordt slechts verwezen);
- Sophie Fanshawe en haar man, in the New York Trilogy de hoofdpersonen uit het derde verhaal van de trilogie. Hier is Sophie een van degenen die voor Mr. Blank zorgt.

Jammer genoeg heb ik niet al Austers boeken gelezen anders kon ik waarschijnlijk ook Anna (een van de 'verpleegsters'; op haar is Mr. Blank duidelijk dol) en James P. Flood (hier een ex-politieagent die op zoek is naar de betekenis van een droom van hem in een rapport door Mr Blank, waarvan de laatste zich natuurlijk niets kan herinneren).

Net als in de eerdere romans van Auster die ik las is het centrale thema: wordt iets waar wanneer je het opschrijft? Maar dat ga ik pas uitleggen onder een

V

E

R

K

L

A

P

P

E

R

Aan het eind van het boek wordt Mr. Blank nog een manuscript voorgelegd, geschreven door Fanshawe. Dat blijkt het boek te zijn wat je zojuist gelezen hebt (alweer een bekend thema van Auster: het Droste-effect). Aan het eind wordt de suggestie gewekt dat Mr. Blank eigenlijk een alter ego van Auster is, die gestraft moet worden voor hetgeen hij zijn personages (de 'operatives'!) aan heeft gedaan door over ze te schrijven. In het huis waar hij 'woont' zijn zij allen samen gekomen om die straf ten uitvoer te brengen. En hoe doen ze dat? Door over hem te schrijven...

1 opmerking:

elma zei

jaaaaa! Ik heb het net uit en was ook erg blij mee. En ik heb alleen Daniel Quinn 'herkend' van eerdere boeken van hem dus het is niet echt nOdig om van het verhaal te genieten.