Een paar jaar geleden kregen we een kerstpakket afgeleverd door onze buren, bij hen afgegeven door een aannemer. De aannemer kenden we niet eens, we hebben nog gebeld, maar geen gehoor. Nou ja, toen hebben we het maar gehouden want: het was een chocoladepakket. Bonbons, chocolademelk met rum en mooie mokken, kerstchocoladehulstblaadjes, mokkaboontjes. Mjammie! En dat alles kon verorberd worden tijdens het lezen van Chocolat van Joanne Harris. _Kon_ zeg ik, want het boek heeft jaren ergens onderop mijn MTBR gelegen. En het had er misschien nog steeds gelezen als ik niet een DVD had geërfd van Marion met de gelijknamige film. Toen ik die afgelopen voorjaar zag, vond ik het tijd om de MTBR eens op zijn kop te zetten. En zo gezegd, zo gedaan. En ik heb er geen spijt van!
Chocolat gaat over Vianne Rocher, die met haar zesjarig dochtertje aankomt in een klein dorp in Zuid-Frankrijk en besluit daar (voorlopig) te blijven om een chocolaterie te beginnen. Het is vastenavond. In de weken daarop volgend nestelt Vianne zich in het dorp en met haar chocola in de harten van de dorpelingen. Maar niet bij alle dorpelingen. De priester en zijn groupies (een aantal diepgelovige dames, of althans, dat zouden ze graag willen doen geloven) van het dorp bekijkt de winkel met de nodige argwaan: hoe kan het nou zo zijn dat zijn schaapjes in de vastentijd bezwijken voor de verlokkingen van chocola? Het wordt er niet beter op als Vianne onderdak geeft aan Joséphine Muscat, die mishandeld werd door haar man, waar het hele dorp van wist, maar niemand wat aan deed. En als er een groep bootbewoners (een soort zigeuners) aanlegt bij het dorp en Vianne met hen bevriend raakt is het helemaal mis. Tot overmaat van 'ramp' kondigt ze ook nog aan op Tweede Paasdag een chocoladefestival te gaan houden. Dat is de druppel die de emmer doet overlopen en de priester besluit dat er wat gedaan _moet_ worden. Wie wint?
Klinkt als een simpel verhaaltje. Maar door er wat bijna magische, sprookjesachtige elementen in te verweven, zoals de geheimzinnige imaginaire knuffel van het dochtertje, de dromen van Vianne, haar zwervende verleden met haar moeder en de hints over een donker geheim van de priester ontstijgt het het niveau 'simpel' zeker. Bovendien is het gewoon heel lekker geschreven. Zo beeldend, dat je de chocola bijna kunt proeven.
En wat doet de film het boek eer aan. Slechts kleine details zijn daarin niet opgenomen. Met Juliette Binoche als Vianne en Johnny Depp als een van de zigeuners. Het eind hebben ze overigens in de film wel sterk veranderd. Niet beter, niet slechter, wel anders.
Een boek voor lekkerbekken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten