Dit is het derde boek van Alvarez dat ik las. Lang, lang geleden las ik 'In de tijd van de vlinders', later 'In de naam van Salomé' en nu dan 'Een betere wereld'.
Alvarez schrijft over sterke vrouwen, die het nodige meemaken in onder druk staande maatschappijen. Verder komt regelmatig het letterlijk leven tussen twee culturen in naar voren. Zo ook in dit boek.
Hier draait het om twee vrouwen. Ten eerste een schrijfster, Alma, die op jonge leeftijd de Dominicaanse Republiek ontvluchtte en nu, op 50-jarige leeftijd in een dorp in Vermont leeft. Zo'n dorp waar niets gebeurt, waar iedereen via de achterdeur bij zijn buren naar binnen gaat etc. In die troosteloze omgeving wordt ze geacht hard te werken aan haar nieuwe roman, een Caribische familiekroniek, maar dat wil nog niet zo vlotten. Hierdoor raakt Alma in een depressie. Aan het begin van het boek staat Alma op het punt de hele onderneming maar te laten voor wat het is.
Haar Amerikaanse man Richard werkt voor een internationale hulporganisatie en wordt naar de Domincaanse Republiek uitgezonden om daar een 'Ecocentrum' te starten, als zoethoudertje voor de bewoners van het dorp waar een Amerikaanse farmaceut een AIDS-vaccin klinisch test.
Tegelijkertijd lezen we een verhaal waar Alma aan werkt, het relaas van Doña Isabel, een Spaanse rectrix van een weeshuis. Zij krijgt in 1803 een afgezant van de Spaanse koning, Don Francisco Balmis, op bezoek die haar meedeelt dat ´haar jongens´ door de koning zijn uitverkoren om het pokkenvaccin, wat in die tijd net ontdekt was, naar de Nieuwe Wereld te brengen. Als levende dragers, wel te verstaan. Isabel laat haar jongens niet alleen en reist met ze mee. Het ve rslag van die reis wordt afwisselend verteld met het verhaal over Alma.
Natuurlijk zijn de parallellen tussen beide vrouwen snel te trekken: beiden hebben geen eigen kinderen, maar zorgen voor de kinderen van een ander (Alma voor de zonen van Richard, Isabel voor de weesjongens). Beiden vallen ze voor de gedrevenheid waarmee de mannen in hun leven (Richard en Don Francisco) zich inzetten voor verbetering van de omstandigheden van minder fortuinlijken dan zijzelf.
In beide gevallen betreft het een vaccin tegen een tot dan toe nog onbehandelbare, dodelijke, ziekte (pokken, AIDS). In beide gevallen is de ontvangst van deze wereldverbeteraars niet alleen maar met tromgeroffel en gejuich omlijst. Tegenwerking van de onderkoning in Mexico in het geval van Isabel en een gijzelingsactie in het geval van Alma maken de hoofdpersonen in het boek twijfelen aan zichzelf en hun missie.
Toch lopen beide verhalen niet geheel synchroon, en dat maakt het einde minder voorspelbaar dan ik vreesde.
In het algemeen is het een prettig geschreven boek, al moet ik eerlijk toegeven dat ik de verhaallijn van Isabel interessanter vond dan die van Alma. Kennlijk kan ik me beter identificeren met een vrouw die een hele hoop kinderen om zich heen heeft dan met een vrouw van 50 die aan een depressie lijdt... :-) En ook het Amerikaanse tintje aan het verhaal van Alma en haar man vond ik minder geslaagd dan de meer Caribisch geörienteerde romans die Alvarez eerder afleverde. Ergo, prima leesvoer maar als je moet kiezen uit verschillende boeken van Alvarez, dan zou ik eerder geneigd zijn om 'In de tijd van de vlinders' of 'In de naam van Salomé' aan te raden.
Vertaald door Ineke van Bronswijk
Oorspronkelijke titel: Saving the world (2006)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten