Wat een shitboek heb ik gelezen (excusez le mot). Het was dat ik vastliep in Den Haag gisteren (gelukkig kon ik bij mijn zus slapen, samen met vijf van mijn collega's, toch mooi hoe zo'n storm verbroedert/verzustert), anders had ik het niet eens uitgelezen.
Dit boek kocht ik ooit op het vliegveld omdat erop stond dat het van de schrijvers van Sex & the City is. En daar ben ik toevallig dól op. Dus ik verwachtte iets chicklit-achtigs over relaties en sex enzo. Maar het bleek een zelfhelpgids te zijn om je als vrouw te kunnen bevrijden van die relaties met die foute mannen waar je toch telkens energie in blijft steken.
Nou heb ik toevallig op dit moment een (voor mij dan :-) ) bijna perfecte man aan de haak, dus geen behoefte aan adviezen hoe daar een eind aan te maken. Een ander iets dat me vreselijk tegenstond was het hoge gehalte aan Amerikaanse dating-mores, zoals ik die ook uit The Rules (nooit gelezen maar teveel over gehoord) ken: bel hem nooit, maar wacht tot hij belt: mannen zijn nu eenmaal jagers. En meer van dat soort onzin.
Ben ik dan alleen maar vreselijk negatief over dit boek? Nee, dat dan weer niet. Op zich is de vorm waarin het boek gegoten is vermakelijk en origineel. Zo wordt als hoofdstuktitel telkens een uitspraak als: 'He's just not that into you if he's breaking up with you' of 'He's just not that into you if he's having sex with someone else' etc. etc gebruikt. In de hoofdstukken brieven van vrouwen die klagen over hun kerel en eindigen met hoop dat zij door afwachten of actief ingrijpen de relatie zouden kunnen veranderen in de perfecte droomrelatie.
Die brieven worden door Greg beantwoord op een soort van 'Yeah, right! Geloof je het zelf?'-manier. Dan komt Liz aan het woord die vertel t waarom het beeindigen van een relatie met (even aanhakend bij de bovengenoemde thema's) van iemand die het met jou uitgemaakt heeft (maar blijft bellen of jij hem) of die het met een ander doet (hij heeft nou eenmaal meer behoefte aan sex) haar moeilijk zou vallen (bottom line: liever een slechte relatie dan geen). Dan wordt een soortement ideaalplaatje geschetst en eindig elk hoofdstuk met 'werkboek-opdrachten', die erg grappig zijn.
Nou, ja, om kort te zijn: dit boek gaat in de ruildoos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten