Nick Hornby - High fidelity

Van mijn MTBR pakte ik High Fidelity van Nick Hornby uit 1995. Het stond al jaren op de plank, ooit meegenomen van een boekgrrlsmeeting dacht ik. Toen ik het opensloeg bleek het een boekcrossingboek te zijn. Oeps. Nou ja, beter laat dan nooit heb ik het dus snel geregistreerd en gelezen.

Het verhaal
Rob is 35 en de eigenaar van een miezerige tweedehands platenzaak. Hij werkt daar met zijn al even miezerige collega's Barry en Dick. Als het boek start heeft zijn vriendin Laura Rob net verlaten. De rest van het boek staat in het teken van Laura en zijn eerdere vriendinnen. Zeg maar de mannelijke equivalent van Bridget Jones, ladlit dus als tegenhanger van de chicklit. Alleen is Bridget voornamelijk bezig met het huwelijkse aspect van een relatie en Rob met het zich niet-gebonden willen voelen. Stereotyp, toch?

Al met al best een aardig boek. Het begon m.i. behoorlijk sterk, maar zakt langzamerhand erg in. Het einde is overigens wel weer ok.

Enkele citaten:
Rob maakt met enige regelmaat lijstjes van allerlei zaken (de top vijf films aller tijden, de top vijf dansplaten, de top meest pijnlijke 'breakups'. In dit laatste lijstje (de eerste pagina van het boek trouwens!) komt Laura niet voor:
"I reckon you'd sneak into the top ten, but there's no place for you in the top five; those places are reserved for the kind of humiliations and heartbreaks that you're just not capable of delivering."

"You can see this everywhere you go: young middle-class people whose lives are beginning to disappoint them, making too much noise in restaurants and clubs and wine bars. 'Look at me! I'm not as boring as you think I am! I know how to have fun!'"

Met zijn moeder heeft Rob, natuurlijk, een moeilijke relatie:
"It would have been better for both of us if I had moved to Australia when I was fifteen, phoned home once a week and reported a sequence of fictitious major thiumphs. Most fifteen-year-olds would find it tough, living on their own (...), but nog mee. It would have been a piece of piss compared to listening to this stuff week after week."

Rob is ziek van jaloezie als Laura een nieuwe vriend heeft en vraagt zich vooral af hoe goed deze Ian in bed is:
"knowing that a successor is better in bed is impossible to take"

Maar ook Rob laat zich niet lang onbetuigd op het vrouwengebied:
"I get up to go to the loo, she says she'll show me, we bump into each other, I grab, we kiss, and I'm back in the land of sexual neurosis."

"I've arrived during the part where wine tasting becomes wine drinking and, though every now and agin I spot someone swilling the wine around in their mouth and talking bollocks, mostly the're just pouring the stuff down their necks as fast as they can."

Zo'n typische Mars en Venus-achtige conversatie:
Hij: 'What do you want me to do about it?'
Zij: 'I don't want you to do anything about it. I just want you to see that I'm not entirely defined by my relationship with you (...)'
Hij: 'Why couldn't you have just come out with it in the first place? How am I supposed to guess? What's the big secret?'

"But the Dusty Springfield look of love? Forget it. As mythical as the exotic underwear."

"I have been thinking with my guts since I was fourteen years old, and frankly speaking, between you and me, I have come to the conclusion that my guts have shit for brains."

Het boek is trouwens ook verfilmd. Leuke film!