woensdag 17 september 2003

Marcel Möring - Het grote verlangen



Het grote verlangen heeft in 1993 de AKO-prijs gewonnen, maar ik had me er niet eerder toe gezet het te lezen. Absoluut ten onrechte want wat is het een práchtig boek!

Het verhaal
Als Sam een jaar of 10 is, komen zijn ouders bij een ongeluk om het leven. Hij en zijn tweelingzus en zijn oudere broer worden apart van elkaar door pleeggezinnen opgevoed. Wanneer Sam 18 is, gaat hij op zoek naar zijn broer, en trekken ze samen een jaar door Nederland. Dan gaan ze samen op zoek naar hun zus. Vanaf die tijd vormen ze een hecht drietal. Vreemd is dat Sam geen herinneringen aan zijn jeugd heeft. Hij leeft op de herinneringen van met name zijn zus, die hij pas op het einde van het boek in twijfel gaat trekken. Heel symbolisch, op de plek waar een boortoren op mysterieuze wijze door de aarde is verzwolgen.

Prachtig thema: het verlangen naar liefde. Kan het verlangen naar ouderliefde gestild worden als die er niet meer zijn? Kan het lichamelijk verlangen naar een ander mens invulling zijn van liefde? Kun je iemand liefhebben die je eigenlijk niet kent? Is liefhebben een keuze of overkomt het je? Of zoals Möring het zelf omschrijft:
'Verlangen. Het gaat om een diep, onontkoombaar verlangen. Uiteindelijk gaat het daarom: verlangen naar de ander, het andere, naar vroeger, naar vader en moeder, naar geweld of seks, maar dat is hetzelfde als vader en moeder, naar eten, naar slaap. Het is geen primaire drift, zoals honger, het is iets spriritueels. Als puntje bij paaltje komt is het de wens om de rust te vinden die je kwijt bent geraakt toen je het huis uit moest en aan de odysssee begon.'

Uiteindelijk is het volgens Möring dus allemaal substituut voor ouderliefde. De argumenten om de stelling te bewijzen heeft hij op een prachtige manier verpakt in een spannend verhaal. Want iemand die geen herinneringen aan vroeger, aan zijn ouders heeft, is die in staat om lief te hebben? Niet dus.

Ja, dit is zeker één van de toppers van 2003!

-----------
'Ze stak haar hand uit en trok aan het touwtje. Het licht zei 'spet'. De muren trokken zich terug in het donker.'
-----------
'Als je je iets probeert te herinneren krijg je altijd waar je niet op zit te wachten.'
-----------
'Zonder geheim bestaat de liefde uit bewegingen.'
-----------
'Heb mij aangleerd van Lisa en Raph te houden omdat ik familie wilde hebben, kan mij niet meer voostellen dat je dat gevoel ook voor iemand anders kunt opbrengen.'
-----------
'Je zei: Alles wil twee zijn. Je liep door de tuinen en de trompet loste op in de nacht en je rook de geur van kamperfoelie en onder de geopende ramen hoorde je mensen praten, het gerinkel van glazen, het zachte spelen van een radio. Dat zei je allemaal. Echt.'
-----------
'Je bent kind, dus je hebt onontkoombaar een vader en een moeder. Goed, ze zijn dood, maar niet echt weg. Alleen: hoe kun je houden van wat er niet is?'

Geen opmerkingen: