maandag 6 december 2010

Haruki Murakami - After Dark



Wat gebeurt er in een grote stad in de nacht, nadat de meeste mensen zijn gaan slapen? Dat gegeven gebruikt Murakami in After Dark. Als lezer ontmoet je degenen die wakker willen of moeten zijn tijdens die nachtelijke uren.

Zo is er de jonge studente Chinees Mari. Zij kan (of wil?) niet slapen en zit daarom in een cafe een boek te lezen. Daar ontmoet ze de trombonist Takahashi. Het blijkt dat dat niet voor het eerst is: ooit hebben ze een double date gehad met een vriend van hem en haar zus Eri.
Als Takahashi vetrokken is om de rest van de nacht te gaan oefenen met zijn band, wordt Mari benaderd door Kaoru, de houdster van een 'love-hotel' (verder een 'wipper' genoemd). Die hoorde van Takahashi dat Mari Chinees spreekt en heeft haar hulp nodig: er is een Chineessprekende prostituee mishandeld in haar hotel en ze vraagt of Mari wil tolken.
De klant van deze prostituee is inmiddels verdwenen. Het is de op het eerst keurig ogende kantoorman Shirakawa. Na de mishandeling neemt hij alle bezittingen van de prostituee mee en gaat hij weer gewoon aan het werk, alsof er niets gebeurd is. Maar zo makkelijk komt hij niet weg met de mishandeling: de pooier van de prostituee laat hem dat via haar mobieltje duidelijk weten.
Als de nacht vordert komen we erachter dat Eri, de zus van Mari, al twee maanden onafgebroken slaapt. Terwijl we Eri bestuderen, blijken we niet de enigen: vanuit de televisie kijkt er een vreemde man naar Eri. Een man die zijn gezicht verbergt achter een masker. Als we een uurtje later terugkeren is Eri verdwenen! Is ze wakker geworden? Nee, ze bevindt zich ineens aan de andere kant van het televisiescherm.

Alweer een mooie en intrigerende roman van Murakami. Met alle bekende ingrediƫnten: muziek, eten, verlangen naar het onbereikbare, jeugdliefde, sex. Maar dit wordt niet een van mijn favorieten, omdat er net iets te weinig balans zit tussen het bovennatuurlijke verhaal over Eri en de juist heel down to earth verhalen over de andere figuren.

1 opmerking:

Anoniem zei

Ik vond het wel mooi, maar het verhaal van Eri snapte ik helemaal niet en had er van mij niet bij gehoeven.

Wel vond ik de stad in de nacht heel sfeervol beschreven en dat gedeelte juist wel heel boeiend.