Het verhaal
Morris Haasbroek is een boekhandelaar ergens in Amsterdam. Geen gestudeerde jongen, maar iemand die heel handig in weet te spelen op de wensen van zijn klanten door bijvoorbeeld de recensies uit zijn hoofd te leren. Hij woont samen met zijn Amerikaanse vriendin op een bovenverdieping, gehuurd van zijn moeder. Zijn leven ziet er goed uit.
Op een dag brengt een 'vriend' hem in contact met crack. En zoals dat gaat met die drugs, is hij na één keer crack roken verslaafd. Zijn zo netjes opgebouwde bestaan laat hij daarna als zand door zijn vingers glippen: alles draait om scoren. Zijn baan verliest hij nadat is uitgekomen dat hij geld uit de kluis jat, zijn huis verliest hij nadat hij alle meubels verkocht heeft, gas, water en licht afgesloten zijn en hij de huur niet meer kan betalen.
Dan komt een van zijn dealers met de oplossing: hij kan drugskoerier worden. Met zijn nette uitstraling kan hij prima doorgaan voor een rijke blanke toerist. Zo gezegd, zo gedaan. Maar dan wordt hij op Guadeloupe betrapt en belandt hij in de gevangenis. Hier kickt hij af en zo lijkt het erop dat hij nadat hij zijn straf uitgezeten heeft, met een schone lei kan beginnen. Lijkt.
In het begin had ik een beetje een gevoel van: wat moet ik hiermee? De korte zinnen, het dubbele perspectief (wat enkel perspectief in verschillende tijden blijkt te zijn), het bracht mij in de war. Maar toen ik dat doorhad, las ik bibberend door. Wat is de grens tussen een min of meer gewoon leven en een leven dat beheerst wordt door drugs toch smal. Mooi!
Naschrift: hier vind je een kort interview met de schrijfster.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten