Rick Riordan - Percy Jackson en de Olympiërs - De bliksemdief

Een heerlijke avonturenroman voor kinderen vanaf een jaar of 11.

Het verhaal
De 12-jarige Percy Jackson heeft ADHD en dyslexie en wordt als 'onhandelbaar' van school naar school gestuurd. Ook op het internaat waar hij aan het begin van het boek zit, gaat het niet goed: tijdens een schooluitje doodt hij zijn wiskundelerares. Nu heeft elk kind natuurlijk wel een hekel aan wiskundeleraressen, maar dat is niet de reden dat Percy haar ombrengt. Hij wordt namelijk door haar aangevallen, terwijl zij van een gewone lerares verandert in een gruwelijk vliegend monster. Waarom heeft ze dat gedaan? En wat is ze voor iets? Waarom kunnen zijn klasgenoten en andere leraren zich deze Mw. Dobbs niet herinneren? Wat is er toch aan de hand?

Deze gebeurtenis is de opmaat naar een nieuw leven voor Percy. Hij komt erachter dat hij de zoon is van een van de oude Griekse goden. Hij verhuist naar Halfbloedheuvel, waar meer nakomelingen van de goden blijken te wonen. Deze plek is de enige plek waar zij veilig zijn.

Dan krijgt hij een queeste opgedragen: hij moet de bliksemschicht van Zeus, die gestolen is, terugbrengen naar de rechtmatige eigenaar. Als hem dat niet lukt, zal een vreselijke oorlog tussen de goden een eind kunnen maken aan de westerse beschaving.

Vanaf pagina 1 heb ik geboeid zitten lezen. Lekker tempo, grappige vondsten (zo ga je met een keycard via de 600e verdieping van het Empire State Building naar de Olympus) en een prima plot. Het enige dat me stoorde was dat het geheel wel heel erg Amerikaans is. En dan bedoel ik niet alleen dat je in de vertaling direct leest dat het van origine Amerikaans-Engels is. Nee, ik bedoel dit:

"U bedoelt dat de Griekse goden hier zijn? Hier... in Amérika?"
"Jazeker. De goden verplaatsen zich met het hart van het Westen."
"Het wat?"
"Kom op, Percy. Wat jullie 'de westerse beschaving' noemen. Dacht je dat dat slechts een abstract iets was? Nee, het is een levende kracht. Een collectief bewustzijn dat al duizenden jaren en helder licht verspreidt. De goden maken er deel van uit. Je zou zelfs kunnen zeggen dat zij de oorsprong ervan zijn, of in ieder geval er zo nauw mee verweven zijn dat ze pas zullen verdwijnen als de westerse beschaving compleet wordt weggevaagd. Het vuur is ooit in Griekenland ontbrand. En zoals je natuurlijk weet - of hopelijk weet, aangezien je mijn lessen hebt gevolgd - verplaatste het hart ervan zich vervolgens naar Rome, waarna de goeden volgden. O ze, kregen misschien een andere naam - Jupiter in plaats van Zeus, Venus in plaats van Aphrodite, enzovoorts - maar het waren dezelfde krachten, dezelfde goden."
"En toen stierven ze."
"Stierven? Nee. Is het Westen gestorven? De goden zijn gewoon steeds verhuisd, naar Duitsland, Frankrijk, Spanje. Waar de vlam het helderst brandde, daar waren de goden. (...) het hart van het vuur ligt nu in Amerika. Het is de grote macht van het Westen. En dus bevindt de Olympus zich hier. En zijn wij hier."

Maar goed, als je daar snel aan voorbij gaat, is het verder echt een lekker leesboek. Ik verheug me op deel 2.