zondag 22 november 2009
Ursula Hegi - Stenen van de rivier
De kleine Trudi heeft in haar jonge leventje al heel wat te verstouwen: ze is lichamelijk gehandicapt, haar moeder is manisch-depressief en ze leeft in een nogal besloten dorpsgemeenschap in het Duitsland van het begin van de twintigste eeuw. Genoeg materiaal voor een interessante roman. Helaas kon het mij absoluut niet boeien. Nadat ik na twee weken nog steeds niet door de magische grens van 100 pagina's was, heb ik gisteren besloten mijn energie op iets nieuws te gaan richten. Ik kan dus ook geen sterren uitdelen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Ik heb een hele tijd op je blog rond zitten snuffelen. Wat schrijf je mooi en veel. En lezen: geweldig. Jammer dat je Stenen van de rivier niet om door te komen vond. Ik vond het juist een prachtig boek!
@Toaske: dank voor het compliment. En weet je, het ligt vast ook aan het moment: soms vind je een boek eerst prachtig en later niets, en soms is dat andersom... Heb al zoveel mensen hier enthousiast over gehoord, het zal wel aan mij liggen :-D
Een reactie posten