In het boek beschrijft de bejaarde Vera het leven van haar pas overleden broer, Onno, terwijl ze waakt bij zijn lichaam. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is hij geheel in de
ban geraakt van het nazisme en heeft hij zich aangesloten bij de Jeugdstorm. Vera probeert te reconstrueren waarom dit gebeurd is. Wat was er voor hem zo aantrekkelijk aan de gedachten van Hitler? Kwam het doordat hij als kind lichamelijk zo slecht was? Doordat zijn ouders zo dicht op hem zaten?
Een prachtig boek! Pas na afloop, toen ik de blurb las, begreep ik dat dit semi-autobiografisch is, dat Inez van Dullemen het leven van haar broer beschrijft en probeert te begrijpen. Pfjoe. Knap hoor, om dat op deze manier te doen. Niet oordelend, maar met liefde voor de persoon en werkelijke interesse in zijn (mogelijke) beweegredenen.
Aanrader!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten