Van Monalisa leende ik alweer een poosje geleden 'Islam is een sinaasappel' van Maurits Berger. Dit omdat zij het op een intrigerende manier besprak. Ik ben absoluut niet teleurgesteld geraakt bij het lezen, integendeel.
Islam is een sinaasappel vertelt het relaas van Maurits Berger, advocaat uit Amsterdam. In zijn advocatenpraktijk komt hij steeds vaker in aarnaking met slamitische cliënten. Dit wekt in hem een verlangen op om meer van het Islamitisch familierecht te weten. Hij zegt zijn baan op en vertrekt naar Damascus om de Sharia te gaan bestuderen. Aldaar blijkt dat de beste leerstoel niet de universiteit is maar de praktijk: aan de voeten van een Sjeik in een moskee.
Terwijl de tijd verstrijkt komt Maurits erachter dat de Islam eigenlijk veel ingewikkelder is dan hij dacht: een vriend van hem omschrijft de Islam als een sinaasappel: een zachte mystieke kern en een stevige schil. En deze nuances weet hij allemaal prima over te brengen op de lezer. So far, so good: een leerboek over de Islam.
Maar dan verandert het boek: Maurits schrikt. In discussies met moslims hoort hij zichzelf christelijke normen en waarden verdedigen waar hij in Nederland niet over zou piekeren. Tegelijkertijd merkt hij dat hij ingeburgerd raakt in de zeden van de Islamitische maatschappij van Syrië: tot zijn schrik schaamt hij zich voor een te westers geklede vriendin. In de war van deze tegenstrijdige emoties trekt hij zich terug in een klooster van een kleine christelijke geloofsgemeenschap in de bergen.
Ergo: mooi, leerzaam en goed genuanceerd boek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten