donderdag 9 augustus 2012

Jeffrey Euginides - The marriage plot


The marriage plot is de meest recente roman van Jeffrey Eugenides. Eerder genoot ik van zijn Middlesex en The virgin suicides.

Dit maal speelt het verhaal, dat draait om drie hoofdpersonen, zich op een Amerikaanse universiteit af, begin jaren '80. Als eerste is daar Madeleine Hanna, een braaf meisje uit een rijke familie. Ze studeert Engels en wil graag haar afstudeerscriptie schrijven over 'the marriage plot', het soort verhaal waarin Jane Austen uitblonk en waarin het gaat om het verleiden van je (grote) liefde tot een huwelijk.
En dan zijn er de twee mannen in haar leven: de ingetogen middelbareschoolkameraad Mitch, die dolverliefd op haar is, maar die met lede ogen toeziet dat Madeleine zich verbindt aan de charismatische manisch-depressieve Leonard. Hierop 'vlucht' Mitch met een vriend op een wereldreis, die voor hem, student religiestudies, ook een reis is op zoek naar Grote Antwoorden. En goh, wat is het toch lastig als jonge man begin jaren '80: je hoeft maar te dénken aan een vrouw of je wordt al beschuldigd van seksisme, zoals in een hilarische scène die zich in Parijs afspeelt.
Ondertussen kampt Leonard, die aangenomen is als onderzoeksassistent op een prestigieus laboratorium, met toenemende onzekerheid als gevolg van zijn medicatie en besluit hij op eigen houtje te minderen zodat hij weer de briljante invallen kan krijgen van voordat hij gediagnostiseerd was.

Wat een prachtig boek heeft Eugenides weer weten te schrijven. En ook genoot ik van de beschrijvingen van het universitaire leven in de tijd dat ik daar zelf ook in rond liep :-) Ook hier weer jongeren die kampen met hun (seksuele) identiteit, een thema dat als een rode draad door zijn boeken loopt. En dat die identiteit niet zo eenvoudig te definiëren is. Fijn!

1 opmerking:

Kim zei

hallo! via via kwam ik hier en je leest veel mooie boeken dus ik ga je in de gaten houden, denk ik.

ik las dit boek een jaar geleden, maar nog steeds zitten enkele beschrijvingen in mijn hoofd. de manier waarop Leonard Mitchell omschrijft:

"What he mainly remembered about the class was this guy who used to show up wearing baggy secondhand suits and beat-up shoes, sort of a drunken preacher or Tom Waits look. He carried a black briefcase with metal edges, the kind of thing that might have contained fifty thousand in cold cash instead of a paperback volume of the Upanishads edited by Mircea Eliade and a half-eaten blondie wrapped in a paper napkin."

mooi hoor. een boek dat een jaar later nog steeds in je hoofd zit is een goed boek, denk ik.

groetjes!