Wat een prettige roman. Eerst denk je dat het een lollig geheel wordt, maar allengs wordt het verhaal serieuzer, zonder dat het zijn lichtvoetige vertelwijze verliest.
Het verhaal is geschreven in de vorm van brieven die een Indiase "entrepreneur" een paar opeenvolgende nachten aan de Chinese premier schrijft. Hij heeft namelijk vernomen dat de premier India zal gaan bezoeken en dat hij echte Indiase "entrepreneurs" wil ontmoeten. Voila. In de brieven vertelt de White Tiger, zoals de brievenschrijver zichzelf noemt, hoe hij zo ondernemend geworden is. Een eerst humoristisch vertelsel over hoe hij in zijn jeugd op het Indiase platteland als een van de weinige jongens uitblinkt op school (vandaar de bijnaam White Tiger, waarmee aangegeven wordt dat dat een zeldzaamheid was), tot er een bruiloft betaald moet worden en hij gedwongen wordt te gaan werken voor een van de grootgrondbezitters in het gebied. Hij verkast met diens zoon als chauffeur naar de grote stad. Tot aan het eind van de eerste brief de aap uit de mouw komt: de White Tiger heeft zijn werkgever de keel doorgesneden. Hoe hij tot die daad gekomen is, wordt duidelijk in de brieven die hij in de nachten erna schrijft.
Omdat ik het boekje geleend heb, heb ik geen ezelsoortjes gemaakt. Geen quotes dus, helaas.
2 opmerkingen:
Ik ben een tijdje geleden begonnen in dit boek maar het is halverwege op de stapel blijven liggen. Misschien toch maar weer eens in beginnen, nu ik jouw recensie zo lees.
Ook ik was echt weg van dit boek. De luchtige toon versus de serieuze inhoud! En het heeft me ook weer doen beseffen hoe het kastensysteem in India toch nog steeds doorleeft. Met plezier gelezen dus: een aanrader!
Een reactie posten