woensdag 26 februari 2003

Paulo Coelho - De pelgrimstocht naar Santiago



We lazen met de boekgrrls eerder dit jaar de Alchemist van Coelho, dat vond ik een mooi boekje, daarom nam ik dit mee uit de bieb. De ondertitel luidt: dagboek van een magiƫr. Daardoor werd ik even op het verkeerde been gezet, ik dacht dat het wellicht een fantasy-achtig verhaal zou zijn, zoals de alchemist een beetje sprookjesachtig was.

De Braziliaanse hoofdpersoon (het is een ik-roman, de hoofdpersoon heet ook Paulo) wordt in het begin in een soort ritueel een zwaard beloofd, maar hij zakt voor de test en krijgt het zwaard niet. Het zwaard zou hem bijzondere krachten moeten geven in de strijd tegen het kwaad. Om het zwaard alsnog te kunnen verdienen moet Paulo een opdracht vervullen. Tot zover leek het inderdaad alsof het een fantasy- achtig verhaal zou worden.

Maar dan komt de opdracht: Paulo moet de voettocht naar Santiago de Compostella, het bedevaartsoord in West-Spanje lopen. Over deze weg zijn de laatste 1500 jaar vele pelgrims heengelopen. Ik ben zelf ook op diverse plaatsen langs de route geweest (o.a. Burgos, Leon) geweest, zij het met een auto (zwanger, dan mag het, he? ;-) ). En drie jaar geleden ook Santiago bezocht, eind februari, prachtig druilerig weer, dan is de stad echt middeleeuws! Prachtig! Maar goed, ik dwaal af.

Ik had dus verwacht dat het een reisverhaal over die voettocht zou zijn... De reis komt inderdaad in de rest van het boek aan bod. Onder leiding van een gids uit de beweging waarvan Paulo het zwaard graag wil verdienen. Maar eigenlijk gaat het vooral over de reis van Paulo zelf, en dan een meer spirituele reis. Het christendom zit er zwaar in, maar niet op een evangeliserende manier (anders had ik het direct terzijde gelegd, vrees ik).

Niet helemaal duidelijk voor mij werd of de 'sekte' nou een christelijke sekte was? Vreemd was ook dat na elk hoofdstuk een oefening (ritueel?) beschreven wordt die hij zelf moest doen op zijn queeste en die de lezer zouden kunnen helpen bij de hunne (maar niet duidelijk voor mij was hoe serieus dat allemaal genomen dient te worden: wat is fictie, wat is zijn overtuiging, is het een handleiding???).

En of hij zijn zwaard vindt? Daarvoor moet je het boek zelf maar lezen. Met veel plezier gelezen, al voldeed het totaal niet aan mijn verwachtingen bij de titel.

Geen opmerkingen: