Er ligt een stapeltje boeken naast mij op het bureau om verslagjes van te typen. Hier numero uno: Ruth Rendell - The Rottweiler.
Het verhaal: in een Londense volksbuurt wordt een aantal meisjes vermist. Zij worden een voor een teruggevonden, vermoord. Over de moordenaar doet het verhaal de ronde dat hij zijn slachtoffers bijt alvorens ze een kleinood af te nemen, vandaar dat hij/zij al snel de Rottweiler genoemd wordt.
Het mysterie lijkt iets te maken hebben met Inez Ferry, de eigenaresse van een antiekwinkeltje en haar bizarre kostgangers: zo is er de licht verstandelijk gehandicapte Will, die het liefst bij zijn tante Becky in zou gaan wonen (zij ziet dat absoluut niet zitten, zeg maar dag met je handje tegen je prive-leven), de rijke stinkerd Jeremy (wat doet die nou toch voor werk en waarom is hij zo dol op zijn moeder?) en het werkschuwe stel Ludmilla (die net doet alsof ze Russin is) en haar vriendje Freddy van Caribische afkomst. Ook de hulp in de winkel is een bijzonder persoon: het is de beelschone Zeinab, die er een sport van maakt verschillende steenrijke minnaars op na te houden.
Al snel kom je erachter wie de Rottweiler is, maar dat doet niets af aan de spanning. In tegendeel, RR weet als geen ander de spanning juist dan nog meer op te voeren.
Weer een heerlijk boek. Wel vind ik het soort 'nawoord' waarin RR vertelt hoe het de hoofdpersonen vergaat na afloop van het verhaal eigenlijk zonde. Laat maar wat aan de verbeelding over, ik houd wel van wat open eindjes om nog lekker over na te liggen denken nadat je het boek dichtgeslagen hebt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten