Waar Tony, uit The sense of an ending van Julian Barnes zich heel duidelijk afvraagt of zijn herinneringen wel echt zijn, is daar geen sprake van bij Meena, de hoofdpersoon uit The book of negroes van Lawrence Hill. Zij schrijft als oude vrouw een 'getuigenis' van haar leven.
De roman start halverwege de 18e eeuw, in een West-Afrikaans dorpje. Meena wordt als klein meisje door slavenhandelaren geroofd uit het dorpje waarin ze is geboren, nadat ze getuige is geweest van de afslachting van een flink aantal van haar dorpsgenoten. Maandenlang worden zij en een paar andere overlevenden meegevoerd, om vervolgens per schip naar Amerika te worden gevaren. Daar aangekomen wordt Meena verkocht aan een plantagehouder. Jaren later, nadat ze uit de gratie is geraakt bij de plantageeigenaar door haar eigenzinnigheid en het feit dat ze een kind heeft gekregen van een andere slaaf zonder de toestemming van de baas, wordt ze verder verkocht. Ze komt in New York terecht, waar ze weet te ontsnappen. Vanuit New York vervolgt haar reis zich naar Nova Scotia, waar een nieuwe kolonie wordt gesticht, vervolgens naar Africa waar ze probeert haar roots terug te vinden. Haar leven eindigt in London, waar tegenstanders in het debat over slavenhandel in haar de mogelijkheid zien om hun gelijk te halen.
Ik vond dit geen goed boek. Het begin is veel te Amerikaans, preutsigheid alom. Vreselijk. Daarna wordt dat iets beter. Maar dan begint de ene onwaarschijnlijkheid op de andere gestapeld te worden om maar het hele slavenverhaal aan deze ene persoon te kunnen koppelen. Steeds weer is het geluk aan Meena's zijde: hoewel op het slavenschip de vrouwen en meisjes aan de lopende band verkracht worden, wordt zij als ze één keer nee zegt met rust gelaten. Hoewel ze een aantal keer ziek is, knapt zij steeds op. Hoewel er branden woeden, opstanden uitbreken, etc etc, overleeft zij steeds. En zelfs als ze haar man en haar kinderen kwijt raakt, weet Hill daar nog een soortement van Happy Ending van te maken. Het hele boek door is Meena degene die slim is, razendsnel een nieuwe taal leert, gevolgd wordt door blank en zwart.
Nee, niet mijn boek: twee sterren, omdat ik het wel uitlas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten