zondag 23 mei 2010
Leanne Shapton - Important artifacts and personal property from the collection of Lenore Doolan and Harold Morris, etc.
De volledige titel:
Leanne Shapton - Important artifacts and personal property from the collection of Lenore Doolan and Harold Morris, including books, street fashion and jewelry. Saturday, 14 February 2009, New York
Het boekje ziet eruit als een veilingcatalogus, en... dat is het dan ook! Een virtuele dan wel, want het is eigenlijk een roman. Een roman in foto's waaruit je zelf het verhaal moet destilleren. Dat lijkt op het eerste gezicht simpel: Canadese (Lenore Doolan) ontmoet op een Halloween feestje een Amerikaan (Harold Morris). Zij werkt bij de NY Times waar ze een taartenrubriek schrijft, hij werkt als freelance fotograaf voor allerlei tijdschriften. Ze worden verliefd op elkaar, en, zoals dat gaat, na een paar jaar is de liefde over en ze gaan ieder huns weegs. End of story. Tot zover een vrij standaard verhaal in een heel bijzonder jasje gegoten.
Maar, als je je best doet, dan kun je tussen de regels ehrm... foto's door allerlei extraatjes tegenkomen. Hieronder een klein lijstje van dingen die mij opvielen.
- Bij hun ontmoeting (Halloween 2002) is hij boeienkoning Harry Houdini en zij Lizzie Borden, een beruchte moordenares uit de 19e eeuw. Wat las ik hierin? Hij wil zich niet binden (dat blijkt later ook: #1110, en ook viert hij liever zijn veertigste verjaardag met z'n vrienden ipv met haar #1104, 1144, 1145, 1148, 1253, 1310, 1311, zie ook de quote op de eerste pagina, tekst van een ansicht uit 2008 van Hal aan Lenore!)) en zij heeft een nogal opvliegend karakter (idem) (#1005, 1103)
- Halloween 2003 (#1107): Benjamin Braddock en Mrs Robinson, de twee hoofdpersonen uit The Graduate, een film over een net-afgestudeerde jongen die in de 'klauwen' valt van de vrouw van de zakenpartner van zijn vader. Weet niet zo goed wat ik hiervan moet maken.
- Halloween 2004: Anna Magnani (een Italiaanse actrice die het in Hollywood maar niet kon maken) en Beertje Paddington. Beetje verweesd?
- Halloween 2005: Woody Allen en Annie Hall (zie link: verhaal van deze film heeft wel wat weg van dat van Lenore en Hal: ook een relatie tussen twee neuroten)
- Halloween 2006: ze gaat met haar zus Ann: als marshmallow en lakmoes proef...
- Thanksgiving 2002 vieren ze bij vrienden van hen. Zij neemt een DVD (#1013) mee van Strange brew, een film die gebaseerd is op Hamlet. Ook neemt ze een Buttertart mee, een typisch Canadese lekkernij (#1015). Hal noemt haar vanaf dat moment Buttertart.
- Valentijnsdag 2005 vraagt Hal Lenore bij hem in te trekken #1186-1189. Ze doet dat ook #1190-1193
- ze blijven toch wel een zwak houden voor hun exen (de hare Hugh Nash (#1060, 1067), de zijne Juliet (#1045)
- er zijn al snel ruzies. Zo ook tijdens een romantisch tripje naar Venetië, ter ere van haar verjaardag (#1088, 1089)
- zij is dol op honden, hij haat ze. Daarom spaart ze maar hondenprullaria (voorkantplaatje komt terug in #1181 met een briefje waarin L een pleidooi voor een echte hond houdt. Een pleidooi dat ze verliest). Zelfs Hals moeder doet daaraan mee #1119. Die moeder is trouwens vreselijk: rich, dark, bitter #1165-#1168
- steeds als er iets gebeurt, bakt Lenore een taart en schrijft daar een toepasselijk artikel over (#alle taartstukjes)
- allebei gaan de naar de psych (#1103, 1144. En later samen naar de relatiepeut (#1254, 1255)
- wat een ego is die Hal. Is haar oma overleden, wil ze graag bij haar moeder in de buurt zijn. Nee, Hal wil dat ze naar Istanbul komt. En dat doet ze (#1151)! Krijgt zij een gave baan aangeboden, weigert ze die. Om hem (#1288 - 1290). Terwijl hij er nooit is! Denkt ze dat ze zwanger is, peert hij hem (#1305)!
- Lenore maakt van alles lijstjes. Van wat ze eet, wie ze ziet etc. Overal op: op programma's, menukaarten, haar agenda, in boeken. Een aantal keer hinten die lijstjes naar zwangerschap #1160, #1173 en heel expliciet in #1304, 1305 en 1307.
- Hal kliedert overal songteksten op: op lijstjes, in boeken etc.
- tegen het eind blijft hij steeds langer in het buitenland en doet zij allerlei 'samen'-dingen alleen: alleen naar een bruiloft, alleen naar hun vakantiehuis.
- Kleine puzzeltjes. Zoals: waarom mist Claire's Knee uit de Cassavetes DVD-box? En waarom staan bepaalde actrices ingelijst in huis? #1208 (L'avventura, Monica Vitti). Waarom lezen ze bepaalde boeken (dat zou ik nog allemaal kunnen uitzoeken, maar doe ik niet. Voor andere lezers moet er ook nog wat uit te zoeken overblijven ;-))
- Veiling is op Valentijnsdag 2009... Hoe veelzeggend kan het zijn?
zondag 16 mei 2010
Patrick Gale - Rough Music
De roman is een vervlechting van twee verhalen: "Beachcomber" en "Blue House".
Beachcomber speelt zich eind jaren '60 van de vorige eeuw af. De zevenjarige Julian gaat met zijn ouders John en Frances op vakantie in Cornwall. Daar voegen zich ook zijn oom Bill en diens dochtertje Skip bij hen. Zij woonden tot voor kort in de States waar hij onlangs zijn vrouw verloor. Julians vader is directeur van een gevangenis en terwijl zij aan het vakantievieren zijn, gaat een van de gevangenen er vandoor. Daardoor moet zijn vader eerder naar huis terugkeren.
In Blue House krijgt Will voor zijn veertigste verjaardag van zijn zus Poppy een vakantie in Cornwall aangeboden. Hij neemt zijn bejaarde ouders John en Frances mee op vakantie in Cornwall. Francis heeft beginnende Alzheimer en Will wil graag dat zijn vader een beetje rust krijgt van de continue zorgen die hij aan zijn vrouw moet geven. Pikant detail is dat de man en kinderen van Poppy hen zullen gaan vergezellen. Weet zij veel dat haar man en broer een verhouding hebben?
Wat schetst ieders verbazing als ze in het vakantiehuis dat van vroeger herkennen? Het huis waar blijkbaar iets heel ergs is voorgevallen. Ze durven het tegenover elkaar in ieder geval niet toe te geven, kennelijk bang om zaken op te rakelen.
De rest van het boek ben je aan het zoeken naar de link tussen beide verhalen. Is Julian tijdens die vakantie doodgegaan waarna John en Frances nog twee kinderen gekregen hebben (Will en Poppy)? Is het eigenlijk wel hetzelfde huis? Is het een voorbode van opnieuw iets Heel Ergs? Welke onweerswolken hangen over beide vakantie?
Lekker boek.
De titel verwijst overigens naar de luidruchtige sculpturen van Wills vakantievriendje:
"Country people used to put on protests outside the houses of people whose sex lives displeased them. Not just adulterers and seducers but dirty old men who'd taken girl brides or men who beat their wives. Gay people too, probably, though the books are too coy to say."
Frances' Alzheimers wordt ook heel bijzonder gebruikt. Ze is verwoed pianiste en haar muziek is datgene waarvan ze eigenlijk nooit moeite heeft zich te herinneren wat het is. Zo herkent ze, als ze de boekwinkel van Will binnenloopt direct de vierde nocturne van Fauré. En dat terwijl ze namen van mensen dan al vergeet. Ontroerend.
donderdag 13 mei 2010
Bert Natter - Begeerte heeft ons aangeraakt
Het verhaal
Lucas Hunthgburth verliest bij de vuurwerkramp in Enschede zijn beste vriend, Zwier, een jonge kunstenaar die op dat moment furore aan het maken is als schilder van allerlei beroemde en minder beroemde borsten. Lucas ontsnapt als door een wonder aan deze ramp: hij zit op het toilet in de catacomben van het museum waar hij op dat moment werkt.
Een aantal jaar later werkt Lucas als conservator oude instrumenten voor het Haagse Residentieel Museum. Hij wordt ontslagen als hij iets onwelgevalligs zegt tegen de Koningin. Terwijl hij zijn spullen inpakt, krijgt hij een telefoontje van een zekere Dembeck, die hem vraagt onderzoek te doen naar een zeldzaam klavecimbel dat hij in zijn bezit heeft. Lucas grijpt deze kans met beide handen aan en reist af naar het landgoed op het Groningse platteland waar Dembeck woont.
Daar treft hij de heer des huizes aan die bezig is met de voorbereidingen van de uitvaart van zijn vader. Er ontspint zich in de dagen voorafgaand aan deze plechtigheid een bizar soort relatie tussen beide mannen. Zo helpt Lucas Dembeck met het neerschieten en verwerken tot een pastei van de pauwen die op het landgoed rondlopen: "want dat was vaders laatste wens". Ondertussen belazert Lucas welbewust zijn 'vriend': de klavecimbel is vele malen meer waard dan waar Lucas hem van Dembeck voor koopt.
Langzamerhand arriveren ook de andere uitvaartgasten. Onder hen de zus van Dembeck, Dido, ooit een wereldberoemd klaveciniste, nu patiënte van een psychiatrische kliniek. Dido en Lucas beginnen vrijwel direct een gepassioneerde relatie.
En dan is daar de dag van de uitvaart, die uitmondt in een apotheose om u tegen te zeggen.
Ik heb gemengde gevoelens bij deze roman. Dat de gebeurtenissen in Enschede diepe sporen achter hebben gelaten bij mensen die de ramp mee hebben gemaakt vind ik vanzelfsprekend. Maar of Lucas hierdoor het pad kiest dat hij kiest, vind ik niet vanzelfsprekend. Het voelde voor mij alsof de ramp er een beetje met de haren bijgesleept werd. Ook zonder die passages, of misschien juist zelfs wel zonder die passages, had ik hem makkelijker kunnen volgen in zijn gekte. Denk ik. Daarom: drie sterren.
woensdag 12 mei 2010
Paolo Giordano - De eenzaamheid van de priemgetallen
Een werkelijk schitterend boek, haast niet te geloven dat Giordano pas 26 was toen het gepubliceerd werd.
Het verhaal
Als Alice zeven jaar is, krijgt ze tijdens de door haar vader verplicht gestelde skilessen een vreselijk ongeluk, waardoor ze haar verdere leven lang mank loopt. Het gekke is dat ze het ongeluk bijna verwelkomt: het ontslaat haar van de plicht om het perfecte kind te zijn. Denkt ze dan. Natuurlijk blijft ze het gevoel houden dat ze tekort schiet. Ze probeert dit gevoel te bestrijden door zich uit te hongeren.
De hoogbegaafde Mattia en zijn geestelijk gehandicapte tweelingzusje Michela worden als buitenbeentjes behandeld. Als ze eindelijk een keer op een kinderfeestje worden uitgenodigd, kan Mattia de gedachte dat Michela het zou verpesten niet verdragen. Daarom laat hij haar achter in het park. Als hij haar na het feestje komt ophalen, is ze verdwenen. Vanaf dat moment straft Mattia zichzelf: doorlopend brengt hij zichzelf verwondingen toe.
Op de middelbare school ontmoeten Alice en Mattia elkaar. Een heel voorzichtige vriendschap tussen beide bijzondere kinderen is het gevolg van deze ontmoeting, een jarenlange vriendschap zelfs. Wel een vriendschap waarin ze toch steeds afstand tot elkaar bewaren.
Omdat ik het boek geleend had, heb ik geen ezelsoortjes durven maken. Hierbij wel een citaat dat treffend is voor de stijl van Giordano, in een notendop de thematiek van het boek verklaart en en passent ook de titel.
Mattia studeert inmiddels wiskunde, en heeft daar een grote liefde voor priemgetallen opgevat:
"Tijdens college in het eerste jaar had Mattia geleerd dat er onder de priemgetallen nog specialere getallen waren. Die noemden wiskundigen tweelingpriemgetallen: dat zijn paren van priemgetallen die vlak bij elkaar staan, zo goed als naast elkaar zelfs, want ertussenin staat altijd een even getal dat ze belet elkaar echt te raken."
Abonneren op:
Posts (Atom)