Een roman waarin een Indiase vader antwoord probeert te vinden op de vraag waarom zijn 17-jarige zoon drie jaar eerder zelfmoord heeft gepleegd. En de mensen om hem heen vragen zich af waarom hij zich dat nu opnieuw afvraagt, want drie jaar geleden wist toch ook niemand het?
Unni Chaco is 17 als hij zich van het balkon van zijn ouderlijk huis de dood in stort. Hij is een op het eerste gezicht gewone tiener, bezig met school, zijn toekomst, zijn hobby als cartoonist. Zijn vader, de dronkelap Ousep, krijgt drie jaar erna een envelop met daarin een cartoon van de hand van Unni. Die cartoon zonder woorden gaat over Mariamma, zijn vrouw, en dat doet Ousep vermoeden dat hij nu eindelijk de sleutel tot het mysterie van de dood van zijn zoon in handen heeft. Hij gaat opnieuw het rondje langs de vrienden van zijn zoon maken. Hilarisch is de periode waarin hij post vat voor het huis van een van hen, de jongen die al tijden binnen zit, en die zelfs zijn ouders niet binnen laat.
Ondertussen probeert zijn vrouw haar vreselijk saaie leventje als huisvrouw en moeder op te leuken door 'spion' te zijn voor de katholieke priester uit de buurt: wie houdt zich wel en niet aan de plichten van het katholieke leven? En hoe kan ze zich ontdoen van haar man, die dronken nietsnut met de losse handjes? Ze is hopeloos teleurgesteld in het leven en beklaagt zich dagelijks luidkeels over al diegenen die haar onrecht aan hebben gedaan.
Hun overgebleven kind, de inmiddels 12-jarige Thoma, probeert min of meer wanhopig het gat te vullen dat door de zelfmoord van zijn door iedereen geliefde grote broer is geslagen: bij zijn vader (kansloos), bij zijn moeder (kansloos), op school (kansloos) en bij zijn knappe buurmeisje (kansloos). Het kansloze van zijn pogingen om de voetsporen van zijn broer te treden ziet hij, aan het begin staand van de pubertijd nog niet in.
Als je ook maar een beetje van de sfeer van Indiase romans houdt: de mengeling van humor en ernst, de als verzinsel verpakte maatschappijkritiek, dan zul je hiervan genieten. Dat deed ik in ieder geval met volle teugen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten