Het verhaal
New York, 1845. De jonge stad is een fractie van de huidige omvang, maar heeft al een aantal flinke problemen.
Aan het begin van het boek raakt de hoofdpersoon, Timothy Wilde, verminkt door een brand die een groot deel van de wijk waar hij woont en werkt in de as legt: weg zijn zijn huis en bron van inkomsten! En tot overmaat van ramp raakt hij ook zijn grote liefde kwijt, want zeg nou eerlijk, kun je van een domineesdochter verwachten dat zij haar hart zal geven aan een verminkte?
Als zijn broer Valentine, die aan alles verslaafd is dat er maar in omloop is (drank, allerlei soorten drugs, seks), voor hen beiden een baantje ritselt bij de zojuist opgerichte politiemacht, grijpt Timothy die kans met frisse tegenzin aan. New York is in zijn ogen helemaal niet klaar voor een politiemacht.
Het doel van het installeren van een politiemacht is het voorkomen van criminaliteit, niet zozeer het oplossen van begane misdaden. Maar dan wordt er in de wijk van Timothy het lijk gevonden van een jongetje, een kindprostitueetje, en kruist een ander kindprostitueetje, gedrenkt in bloed, zijn pad. Dat is het begin van de jacht op een seriemoordenaar. Een seriemoordenaar die het voorzien heeft op kindprostiuees. En zich afficheert als de God van Gotham (de wijk waar het verhaal zich afspeelt). Timothy ontpopt zich tot de eerste Amerikaanse rechercheur, een rol die hem op het lijf geschreven blijkt.
Terwijl Timothy de onderwereld van New York op de korrel neemt, nemen de anti-Ierse sentimenten die in de stad sluimeren, gevaarlijke vormen aan. Wat als de seriemoordenaar een religieuze fanaticus zou blijken te zijn? Dat zou hetzelfde effect hebben als een vonk bij een vat buskruit...
Wat vond ik ervan?
Het is een boek waar veel in zit. Een lekker vlot geschreven en spannend verhaal, gebaseerd op overduidelijk goed onderzochte historische gegevens. Daarnaast zit er de nodige maatschappijkritiek op zowel de maatschappij van toen maar ook op die van nu in: de situatie rond de Ierse immigranten deed me denken aan hoe er heden ten dage over moslims gedacht wordt. Zonder politiek correct te worden laat Faye vooral zien wat de consequenties zijn van de xenofobie die sommige New Yorkers in hun greep houdt. En hoe gemakkelijk populisme om zich heen grijpt. Ze doet dat op een slimme manier: door elk hoofdstuk te beginnen met een citaat uit liederen, een krant, een boek waarin het Ierse/katholieke gevaar beschreven wordt, en waarin de Ierse bevolkingsgroep consequent de "Paapse horde" genoemd wordt. Je ziet dat de inwoners van New York jarenlang steeds voor ogen wordt gehouden dat katholicisme iets vreselijks is: natuurlijk ga je het dan geloven. Ook gebruikt ze het slim in het verhaal, door de rechtlijnige Timothy, voor wie rechtvaardigheid een way of life is, en die dan ook verbaasd en verontwaardigd reageert als dat voor anderen (bijvoorbeeld zijn broer) niet zo blijkt te werken.
Overigens is het boek mede uitstekend vertaald door Maaike Bijnsdorp en Lucie Schaap. Een knap staaltje werk want de onderwereldfiguren spreken een raar taaltje, Flash. Slim gevonden van de vertaalsters om daar het Nederlandse equivalente 'boeventaal' voor te gebruiken: vertaald met behulp van twee historische woordenboeken over dat taaltje. En erg prettig dat ze achterin het boek een verklarende woordenlijst hebben opgenomen (anders kun je lang raden naar wat 'nifteren' betekent :-) )
Van mij krijgt dit lekkere boek vier sterren.
