donderdag 24 juli 2008
Ian Rankin - The black book
In The black book speelt Inspector John Rebus de hoofdrol. Hij wordt aan het begin van het boek door zijn vriendin het huis uitgezet, en dus slaapt hij daarna op de bank van zijn eigen flat, die hij wel aangehouden had tijdens de samenwoonperiode maar wel onderverhuurd. Het wordt daar al snel overvol, want ook de broer van John zoekt een slaapplek.
Dan wordt op een avond een van Rebus´ medewerkers in elkaar geslagen. Terwijl het onduidelijk is of hij uit de coma zal ontwaken waar hij als gevolg van het geweld in is geraakt, attendeert de vriendin van de medewerker Rebus op het notitieboekje (the black book) waarin de haar vriend aanwijzingen schreef over zaken waar hij buiten kantooruren aan werkt.
Dit boekje brengt een oude zaak opnieuw onder de aandacht. Die zaak speelt zich af in een sfeer die mij aan de Sopranos deed denken. Dus voordat de zaak opgelost is moeten heel wat mensen angstige momenten doorstaan.
In zijn genre wel aardig, maar op de een of andere manier lukt het Rankin niet om mij te laten sympatiseren met de hoofdpersoon. En dat gezeur over de relatie van Rebus verveelde me ronduit. 'Beperk je tot de misdaad en ik lees je nog eens', zou ik tegen Rankin willen zeggen.
De boeken van Rankin over DI Rebus zijn trouwens ook bewerkt voor tv.
maandag 21 juli 2008
Alan Bennett - The Uncommon Reader
Lekkere start van de vakantie, dit dunne boekje van Alan Bennett. Mij aangeraden door boekgrrl Bernique, waarvoor dank!
Het verhaal
Wat gebeurt er als de Britse koningin lezen ontdekt? Ze verliest alle interesse in regeren en wil eigenlijk alleen nog maar lezen of met de mensen die ze bij het uitoefenen van haar functie ontmoet over boeken praten.
Natuurlijk kan dat zo niet doorgaan. En dus smeedt haar hofhouding een plan om haar weer de oude te laten worden.
Of dat plan helpt zal aan het eind blijken.
In een lichte en luchtige stijl geschreven maar o-zo scherp wordt de dommigheid van de gemiddelde Engelsman op de hak genomen. Lekker!
vrijdag 11 juli 2008
Remco Campert - Het satijnen hart
O, wat een prachtig boek. En ook nog eens schitterend voorgelezen door Campert himself. Dus: lezen of luisterlezen (dat is me om het even)!!
Een hoogbejaarde en wereldberoemde schilder, van Otterlo, heeft zich zo goed als teruggetrokken uit het openbare leven. Hij wacht eigenlijk op de dood. De startscene van het boek is daarbij veelzeggend: zijn veel jongere halfzusje wast zijn billen en geslacht terwijl hij op bibberbeentjes in de badkuip staat. De dagen van van Otterlo kennen een zeer vast patroon: 's morgens schilderen en 's middags met zijn vriend en collega Jongerius jr. een borrel drinken. Langzaam de dood tegemoet.
Maar dan ziet hij de overlijdensadvertentie van zijn vroegere vriendin Cissy. Zij heeft hem op een manier verlaten die hem vreselijk verbitterd heeft gemaakt. Het bericht van haar dood brengt hem totaal uit zijn routine. Zozeer zelfs dat hij aan het einde van het boek niet meer de oude en verbitterde man is van het begin, maar een oude man die probeert een nieuwe start te maken. Of hem dat ook gaat lukken is natuurlijk de vraag, die overigens door het boek niet beantwoord wordt.
Abonneren op:
Posts (Atom)