Edward van de Vendel - Wat rijmt er op puree

Eindelijk las ik het kinderboekenweekgeschenk van 2005: Wat rijmt er op puree, van Edward van de Vendel.

Een tweeling, de getaptste jongens uit de klas, zetten hun klasgenootjes aan om de vervangster van hun favoriete meester, juffrouw Stroobreed, weg te pesten. Maar als dat lukt, zijn ze niet onverdeeld blij. En dan gaan ze best ver om het weer 'goed' te maken.

Leuk boekje, dat de pest-problematiek weer eens vanuit een heel ander perspectief belicht.

Annie Proulx - Scheepsberichten

Afgelopen week heb ik genoten van Annie Proulx - Scheepsberichten, dat ik van een collega kreeg, die binnen V&W van 'waterbeheer' naar 'scheepvaart' ging. Mooi symbolisch natuurlijk, hoewel het verhaal eigenlijk loodrecht daarop staat. Want daar gaat iemand terug naar zijn roots.

Het verhaal
Het verhaal draait om Quoyle, een nogal loserige kolos van een man wiens vrouw Petal omkomt bij een verkeersongeluk. Ze hadden een vreselijk slecht huwelijk, waarbij zij in de rondte sliep terwijl hij, ervan overtuigd dat het allemaal zijn eigen schuld was, thuis de boel op de rails probeerde te houden.

Na het ongeluk vertrekt Quoyle met zijn nogal getroubleerde dochtertjes en zijn tante naar hun geboortestreek, Newfoundland. Quoyle gaat voor de lokale krant werken, alwaar hij zich bezig moet houden met de scheepsberichten: welke schepen komen aan, welke vertrekken. Echt een Belangrijke Baan :-). Grappig is dat hij daardoor bij van alles wat er in zijn eigen leven gebeurt, ook krantenkoppen bedenkt. Alle vier proberen ze zich in de dorpsgemeenschap te nestelen. En komen en passent natuurlijk ook de dorpsmores en -geheimen aan de weet.

Mooie beelden van de lange, lange winters aldaar, de scheepsongelukken voor de kust, de verdronken vissers, de stormen.

Ieder hoofdstuk start met een toepasselijk weetje over een van de scheepsknopen uit 'Ashley's knopenboek', met een illustratie van de desbetreffende knoop. Deze worden, naarmate het verhaal vordert, steeds ingewikkelder. Bijzondere vondst, al moet ik heel eerlijk toegeven dat naarmate het verhaal me meer in zijn greep kreeg, ik die introducties en het plaatje van de knoop wel eens oversloeg.

Scheepsberichten is overigens ook verfilmd met Kevin Spacey als Quoyle. Mooie film, hoewel Spacey wel het loserige goed kan spelen maar toch niet het juiste postuur heeft.

Enkele citaten:
Hij kende een maand van vurig geluk. Daarna een zes grillige jaren durende lijdensweg.
--------------
Quoyles gezicht had de kleur van een rotte parel.
--------------
Een man beende voorbij, sprong in de Toyota. De uitlaatpijp trilde. De motor stotterde een beetje en stopte er toen mee, alsof hij zich schaamde.
--------------
De zon hing aan de rand van de zee. De plat liggende stralen deden de natte keien blinken. Woeste brekers kolkten onder eeen strook maisgele lucht.
--------------
Golven braken met een holle basklank, ovens en muizenholletjes eigen.
--------------
De weg lag glanzend onder een op de koplamp van een motor lijkende maan.

Oorspronkelijke titel: Shipping News
Vertaald door Regina Willemse

Margaret Atwood - Wilderness tips

Ik las ook onlangs Wilderness tips van Margaret Atwood. Nu ben ik absoluut dol op Atwood dus ik begon er met hoge verwachtingen aan. Eerlijk gezegd ben ik een tikkie teleurgesteld. Het is een verhalenbundel met verhalen die, volgens mij dan tenminste, bijna allemaal geschikt zouden zijn geweest om er een hele roman aan te wijden maar nu onuitgewerkt zijn gebleven. Jammer.

Lieve Joris - De poorten van Damascus

De poorten van Damascus van Lieve Joris stamt uit 1993. Gek toch, altijd als ik haar naam intyp wil ik er eigenlijk 'Lieve Mona' van maken, maar dat terzijde...

De poorten van Damascus beschrijft een zomer in Damascus, begin van de jaren '90. Lieve bezoekt haar vriendin Hala. De man van Hala zit in het gevang en dus woont ze met alleen maar haar dochter Asma. En die heeft zomervakantie. Waar ik van te voren dacht dat het een reisboek zou zijn, is het meer een boek dat het gewone leven in Damascus beschrijft. Er worden boodschappen gedaan, er wordt gepoetst en er worden familiebezoeken afgelegd. Mogelijke huwelijkskandidaten voor een broer van Hala passeren de revue, op een zeer vermakelijke manier. Ook worden er uitstapjes georganiseerd, maar veelal stranden die: het ten uitvoer brengen van plannen is niet Hala's sterkste kant, sterker, ze houdt meer van het plannen maken en dromen dan van ze uitvoeren cq waarmaken. Het lijkt een boek over het kabbelende leven in de Syrische hoofdstad.

Tussendoor is er echter de hele tijd de angst voor de geheime dienst van Assad. Er kan niet openlijk over politieke issues gepraat worden, erger, vrijwel geen enkel issue is helemaal veilig om over te praten. Het gevangen zitten van de man van Hala is daar een direct gevolg van. Ondanks het feit dat ze geen gelukkig huwelijk hadden, voelt Hala zich verplicht loyaal jegens hem te zijn. Schrijnend is het jarenlange wachten en het opruimen en zich mooi maken als er weer eens een gerucht is dat Ahmed misschien binnenkort vrijgelaten wordt. En ook de stiekeme opluchting van Hala als dat dan weer niet doorgaat, waarover ze zich tegelijk schuldig voelt.

Ik las dit vlak voordat ik Maurits Berger las, dat speelt zich een jaar of 10 later af. Het bewind van Assad was in zijn boek nog steeds even grimmig, maar op een totaal andere manier beschreven. Intrigerend.

Maurits Berger - Islam is een sinaasappel

Van Monalisa leende ik alweer een poosje geleden 'Islam is een sinaasappel' van Maurits Berger. Dit omdat zij het op een intrigerende manier besprak. Ik ben absoluut niet teleurgesteld geraakt bij het lezen, integendeel.

Islam is een sinaasappel vertelt het relaas van Maurits Berger, advocaat uit Amsterdam. In zijn advocatenpraktijk komt hij steeds vaker in aarnaking met slamitische cliënten. Dit wekt in hem een verlangen op om meer van het Islamitisch familierecht te weten. Hij zegt zijn baan op en vertrekt naar Damascus om de Sharia te gaan bestuderen. Aldaar blijkt dat de beste leerstoel niet de universiteit is maar de praktijk: aan de voeten van een Sjeik in een moskee.

Terwijl de tijd verstrijkt komt Maurits erachter dat de Islam eigenlijk veel ingewikkelder is dan hij dacht: een vriend van hem omschrijft de Islam als een sinaasappel: een zachte mystieke kern en een stevige schil. En deze nuances weet hij allemaal prima over te brengen op de lezer. So far, so good: een leerboek over de Islam.

Maar dan verandert het boek: Maurits schrikt. In discussies met moslims hoort hij zichzelf christelijke normen en waarden verdedigen waar hij in Nederland niet over zou piekeren. Tegelijkertijd merkt hij dat hij ingeburgerd raakt in de zeden van de Islamitische maatschappij van Syrië: tot zijn schrik schaamt hij zich voor een te westers geklede vriendin. In de war van deze tegenstrijdige emoties trekt hij zich terug in een klooster van een kleine christelijke geloofsgemeenschap in de bergen.

Ergo: mooi, leerzaam en goed genuanceerd boek.